مرتضی دلاوری؛ علیرضا دامغانی
چکیده
منطقة کهک (جنوب قم) بخشی از کمان ماگمایی ارومیه-دختر است. واحدهای آتشفشانی ائوسن میانی- بالایی، دربردارندة حجم چشمگیری بازالت هستند. این سنگ‌ها سرشت کالک‌آلکالن دارند و شواهد زمین‌شیمیایی آنها، مانند ...
بیشتر
منطقة کهک (جنوب قم) بخشی از کمان ماگمایی ارومیه-دختر است. واحدهای آتشفشانی ائوسن میانی- بالایی، دربردارندة حجم چشمگیری بازالت هستند. این سنگ‌ها سرشت کالک‌آلکالن دارند و شواهد زمین‌شیمیایی آنها، مانند آنومالی مثبت عنصرهای ناسازگار متحرک (مانند Rb، K و Ba) و تهی‌شدگی نسبی عنصرهای ناسازگار نامتحرک (مانند Zr، Ti، Nb و Ta) نشان‌دهندة ماگماتیسم فرافرورانشی در یک محیط حاشیة فعال قاره‌ای است (48/0- 16/0Ta/Yb=). برپایة پراکندگی نمونه‌ها در نمودارهای تغییرات، تنوع تمرکز عنصرهای کمیاب (4/10-5/2LaN/YbN=؛ 29-211Ba/Nb=) و شکل متمایز الگوی بهنجارشدة عنصرهای خاکی کمیاب و نمودارهای عنکبوتی، نمونه‌ها در چند گروه جدا از هم دسته‌بندی می‌شوند که گمان نمی‌رود از طریق فرایندهای تحولی ماگما با یکدیگر رابطه زایشی داشته باشند. از سوی دیگر، تمرکز عنصرهای کمیاب (2/0-58/0Nb/La=) نشان‌دهندة خاستگاه‌گرفتن مذاب از گوشتة سنگ‌کره‌ای و دگرسان‌شدة زیرقاره‌ای است که در رخسارة اسپینل- گارنت لرزولیتی دچار درجات متفاوتِ ذوب‌بخشی از کمتر از 10 تا نزدیک به 20 درصد شده است. برپایة یافته‌های این پژوهش، تغییر شرایط خاستگاه گوشته‌ای مذاب از دلایل اصلی تنوع زمین‌شیمیایی در ماگماتیسم ائوسن منطقة کهک است. افزون‌بر این، پیشنهاد می‌شود در محدودة زمانی ائوسن، فعل و انفعال فرایندهای گوناگون، مانند به عقب برگشتن تختة فرورندة نئوتتیس، صعود گوشته سست‌کره‌ای و آشفتگی دمایی گوشتة سنگ‌کره‌ای دگرسان از عوامل اصلی ماگماتیسم گسترده ائوسن در ایران مرکزی و نیز کمان ارومیه-دختر بوده‌اند.
