Document Type : Original Article
Authors
1 Department of Geology, Faculty of Earth sciences, University of Shahid Beheshti, Tehran, Iran
2 Department of Earth Sciences, Institute for Advanced Studies in Basic Sciences (IASBS), Zanjan 45137-66731, Iran
Abstract
Keywords
Main Subjects
ایران در کمربند چینخورده آلپ- هیمالیا و در ناحیه فشارشی ناشی از همگرایی دو صفحة عربی و اوراسیا جای دارد. بهدنبال همگرایی این دو صفحه، دگرریختی ناحیهای پوسته قارهای در مساحتی نزدیک به 300000 کیلومتر مربع روی داده است و این ناحیه را به یکی از بزرگترین پهنههای دگرریختی پدیدآمده در پی همگرایی در زمین مبدل ساخته است (Allen et al., 2004). در کل، بیشتر فرایندهای آتشفشانی ایران در ارتباط با فرورانش حوضة اقیانوسی نئوتتیس و شاخههای آن دانسته شدهاند (Barbarian and King, 1981). بر پایه بررسیهای Alberti و همکاران (1980)، پهنه ماگمایی جوان در میان دریای خزر از یک سو و دریای سیاه از سوی دیگر، فراگرفته شده و تا آناتولی مرکزی نیز گسترش پیدا کرده است. این بخش ایالت ماگمایی آذربایجان نامگذاری شده است. در بررسیهای بعدی نیز از آن با نام بلوک البرز- آذربایجان (البرز باختری و شمال باختر ایران) یاد شده است (Azizi et al., 2006). در پهنه البرز- آذربایجان، فرایندهای آتشفشانی ائوسن دربردارندة مجموعهای از سنگهای آذرآواری و گدازههای دریایی هستند که بیشترشان سن ائوسن میانی دارند و در چینهشناسی ایران، سازند کرج نام دارند (Stӧcklin and Eftekhar-Nezhad, 1969). فورانهای آتشفشانی زیردریایی (سازند کرج) دربردارندة سنگهای آذرآواری و گدازههای تراکیتی، تراکیآندزیتی، آندزیتی و الیوین بازالتی بوده هستند؛ این سنگها میزبان تودههای آذرین درونی طارم هستند (Nabatian, 2008). سنگهای آتشفشانی بررسیشده در حقیقت، بخشی از نوار آتشفشانی- نفوذی ترشیری در پهنه البرز– آذربایجان در زیرپهنه طارم (Hirayama et al., 1966) هستند که با روند عمومی شمالباختری- جنوبخاوری در بلندیهای طارم (در میان زنجان و آمند؛ در طول جغرافیایی خاوری '31 °48 تا '35 °48 و عرض جغرافیایی شمالی '43 °36 تا '46 °36) جای دارند. در این پژوهش، برپایه ویژگیهای سنگشناسی و زمینشیمیایی، به خاستگاه و جایگاه زمینساختی مجموعه آتشفشانی ائوسن شمالخاوری زنجان پرداخته شود.
زمینشناسی منطقه
از دیدگاه زمینشناسی ساختاری، منطقه بررسیشده بخشی از زیرپهنه طارم در پهنه البرز - آذربایجان است. رشته کوههای طارم بیشتر دربردارندة لایههایی از سنگهای با سن ائوسن هستند که در حوضة دریایی کم ژرفا تهنشین شدهاند که از دریای تتیس بجا مانده است. بخش بزرگی از این منطقه دربردارندة سری سنگهای ائوسن یا سازندهای زمینشناسیِ همانند سازند کرج است؛ هرچند این ردهبندی ارزش محلی دارد و برای بخشهای دیگر عمومیت ندارد (Hirayama, 1966). بر این پایه، سازندِ همانند سازند کرج در کوههای طارم زنجان دربردارندة بخش بالایی (بهنام آمند) با ستبرای 1400 متر و بخش زیرین (بهنام کردکند) با ستبرای 2400 متر است. کهنترین واحد رخنمونیافته در این منطقه مربوط به بخش آمند است که از توالیهای آتشفشانی و لایههای آذرآواری پدیدآمده در پی فرایندهای ماگمایی ائوسن ساخته شده است. باو بر این است که پیدایش بخش آمند در دوره بزرگی از فرایندهای آتشفشانی زیردریایی، با رسوبهای ماسهسنگ و مادستون آغاز شده است و این دو لایه رسوبی بهطور محلی با لایهای از گدازه آندزیتبازالتی از واحدهای بخش بالایی بخش کردکند جدا میشوند. بر پایه نقشه زمینشناسی100000/1 طارم، از 8 واحد آتشفشانی و آتشفشانی- رسوبیِ بخش آمند، تنها 5 واحد آن در این منطقه رخنمون دارند (شکل 1). گدازههای آندزیتی با ساخت ستونی همراه با توفهای سبز، ماسهسنگ و گلسنگ بیشترین حجم واحدهای سنگی رخنمونیافته در منطقه با سن ائوسن را دربرمیگیرند (شکل 2- A). در بخشهایی از این منطقه، گدازههای بالشی بههمراه جریانهای گدازهای دیده میشوند که این نشاندهنده رویداد فازهای گوناگونی از ولکانیسم در این منطقه است (شکل 2- B). در کل، در این منطقه، نهشتههای آتشفشانی ائوسن (گدازهها و مواد آذرآواری) و تودههای نفوذی با ترکیب حد واسط و اسیدی الیگوسن (که درون سنگهای ائوسن تزریق شدهاند) دیده میشوند (شکل 2- C).
شکل 1- نقشه زمینشناسی منطقه بررسیشده در شمالخاوری زنجان برپایه نقشه 100000/1 طارم (Hirayama, 1966)
شکل 2- A) سنگهای آندزیتی با ساخت ستونی در جنوب منطقه آمند (دید رو به شمالخاوری)؛ B) فاز ولکانیسم جریانهای گدازهای روی گدازههای بالشی در جنوب منطقه آمند (دید رو به شمالباختری)؛ C) جریانهای گدازهای آندزیتی و توده نفوذی کوارتزمونزونیتی در نزدیکیِ شهر زنجان (دید رو به شمالباختری)
روش انجام پژوهش
در این پژوهش، پس از بررسیهای صحرایی و نمونهبرداری، شمار 25 مقطع نازک برای بررسیهای کانیشناسی و سنگشناسی با میکروسکوپ پلاریزان برگزیده شدند. همچنین، شمار 10 نمونه از نمونههای با دگرسانی کمتر در آزمایشگاه زرآزمای تهران به روش ICP-OES (طیفسنج جرمی- پلاسمای انتشار اتمی) برای عنصرهای اصلی و ICP-MS (طیفسنج جرمی- پلاسمای جفتشده القایی) برای عنصرهای کمیاب و خاکی نادر تجزیه شیمیایی شدند. برای بررسیهای زمینشیمی و شناسایی پهنه زمینساختی، دادههای بهدستآمده از تجزیه در نرمافزارهای سنگشناسی (مانند: Petroplot، GCDkit) و CorelDraw رسم شده و تعبیر و تفسیر شدند.
سنگنگاری
برپایه بررسیهای صحرایی، توالی آتشفشانی ائوسن منطقه دربردارندة سنگهای گدازهای و آذرآواری است. واحدهای گدازهای ترکیب حد واسط دارند و دربردارندة آندزیت و تراکیآندزیت هستند. بافت بیشترِ این سنگها پورفیری با خمیره میکروگرانولار و گلومروپورفیری است (شکل 3- A).
1- آندزیتها
این سنگها در سطح تازه، به رنگ خاکستری و در نمای کلی، به رنگ قهوهای دیده میشوند. پلاژیوکلاز و آمفیبول کانیهای اصلی سازندة آندزیتها هستند. کانی پلاژیوکلاز بهصورت شکلدار تا نیمهشکلدار بوده و فراوانترین درشتبلور این سنگهاست.برپایه زاویه خاموشی، پلاژیوکلازها از نوع الیگوکلاز تا آندزین هستند. شماری از پلاژیوکلازها حاشیه تحلیلرفته، خوردگی خلیجی و منطقهبندی دارند و برخی نیز بافت غربالی نشان میدهند (شکل 3- B). بافت غربالی، منطقهبندی و کانیهایی با حاشیه تحلیلرفته و گردشده نشاندهنده نبود شرایط تعادل هنگام انجماد ماگماست که چهبسا پیامد بالاآمدن پرشتاب ماگما، افزایش بخار آب، فرایندهای آلایش و هضم (Tsuchiyama, 1985; Pudlo and Franz, 1995) و افت پرشتاب و ناگهانی فشار (Nelson and Montana, 1992; Singer et al., 1995; Zellmer et al., 2003) باشد.همچنین، در برخی نمونهها، پلاژیوکلازهای سالم و دگرسانشده همزمان در یک سنگ دیده میشود (شکل 3- C). این پدیده پیامد دگرسانی انتخابی محلولهای گرمابی (Shelly, 1993) یا نشاندهنده حضور دو نسل پلاژیوکلاز است. فرایند سوسوریتیشدن و دگرسانی کانیهای پلاژیوکلاز به کلسیت و تا اندازهای اپیدوت پدیدهای متداول است (شکل 3- D). درشتبلورهای بیشکل تا نیمهشکلدار آمفیبول با اندازه 5/0 تا 2 میلیمتر، از دیگر سازندگان اصلی این سنگها هستندو این بلورها نزدیک به 15 تا 20 درصد حجم سنگها را دربرگرفتهاند. در پیرامون برخی آمفیبولها حاشیههای دگرسانشدهای از کلریت دیده میشود (شکل 3- E). کوارتز و بیوتیت نیز از دیگر کانیهای ثانویه در این سنگها هستند (شکل 3- F).
2- تراکیآندزیتها
این سنگها در سطح تازه به رنگ خاکستری روشن و در نمای کلی به رنگ قهوهای و سبز دیده میشوند. پلاژیوکلاز، آمفیبول و آلکالیفلدسپار از کانیهای اصلی سازندة تراکیآندزیتها هستند.
شکل 3- تصویرهای میکروسکوپی (در XPL) از نمونههای آندزیتی شمالخاوری زنجان. A) بافت گلومروپورفیری کانی آمفیبول و پلاژیوکلاز؛ B) بافت غربالی در درشتبلور پلاژیوکلاز؛ C) پلاژیوکلازهای سالم و دگرسانشده در کنار هم؛ D) درشتبلور پلاژیوکلاز که از مرکز به کلسیت دگرسان شده است؛ E) درشتبلور آمفیبول در حال جایگزینی با کلریت؛ F) کانیهای ثانویه بیوتیت و اپیدوت در کنار هم (Pl: پلاژیوکلاز؛ Cal: کلسیت؛ Chl: کلریت؛ Ep: اپیدوت؛ Bt: بیوتیت)
در تراکیآندزیتهای منطقه، آلکالیفلدسپار بیشتر بهصورت بلورهای ریزدانه در خمیره دیده میشوند (شکل 4- A). در این سنگها، پلاژیوکلاز شکلدار و نیمهشکلدار است و منطقهبندی و بافت غربالی دارد (شکل 4- B). پلاژیوکلازها با سطحهای بلوری سالم و گاه با ماکل پلیسینتتیک دیده میشوند (شکل 4- C). فنوکریستهای بیشکل تا نیمهشکلدارِ پیروکسن از کانیهای فرعی بوده که در برخی از مقطعها ماکل دارند (شکل 4- D). در تراکیآندزیتها، انباشتگیِ کانیهای پیروکسن بافت گلومروپورفیری را برای این کانی پدید آورده است. کانیهای کمیاب بیشتر دربردارندة تیتانومگنتیت و آپاتیت هستند (شکل 4- A). همچنین، کلریت، اپیدوت، کوارتز، زئولیت و بیوتیت ثانویه از کانیهای ثانویه این نمونهها هستند.
شکل 4- تصویرهای میکروسکوپی (در XPL) از نمونههای تراکیآندزیتی شمالخاوری زنجان. (A آلکالیفلدسپار، کوارتز و پلاژیوکلاز در خمیره همراه با آپاتیت؛ (B منطقهبندی و خوردگی در درشتبلور پلاژیوکلاز؛ (C ماکل پلیسینتتیک در درشتبلور پلاژیوکلاز؛ (D درشتبلور کلینوپیروکسن با ماکل در خمیره دانهریز (Afs: آلکالیفلدسپار؛ Ap: آپاتیت؛ Qtz: کوارتز؛ Cpx: کلینوپیروکسن)
زمینشیمی کل سنگ
دادههای تجزیه زمینشیمیایی عنصرهای اصلی (برپایه درصد وزنی یا Wt%) و عنصرهای کمیاب (برپایه بخش در میلیون یا ppm) برای سنگهای آتشفشانی شمالخاوری زنجان در جدول 1 آورده شدهاند.
جدول 1- دادههای تجزیه شیمیایی عنصرهای اصلی (برپایه Wt%) و کمیاب (برپایه ppm) سنگهای آتشفشانی ائوسن شمالخاوری زنجان
Sample No. |
ZF15-62 |
ZF15-72 |
ZF15-74 |
ZF15-80 |
ZF15-82 |
ZF15-84 |
ZF15-85 |
ZF15-87 |
ZF15-88 |
ZF15-92 |
Rock Type |
Andesite |
Trachy-andesite |
Trachy-andesite |
Andesite |
Andesite |
Andesite |
Andesite |
Andesite |
Andesite |
Trachy-andesite |
SiO2 |
64.40 |
65.00 |
64.90 |
64.20 |
64.60 |
64.60 |
64.90 |
64.40 |
64.70 |
64.60 |
Al2O3 |
17.50 |
17.40 |
17.40 |
17.50 |
17.50 |
17.90 |
17.50 |
17.70 |
17.10 |
17.60 |
BaO |
0.09 |
0.09 |
0.10 |
0.09 |
0.09 |
0.09 |
0.09 |
0.09 |
0.09 |
0.09 |
CaO |
4.83 |
4.56 |
4.76 |
4.59 |
4.76 |
4.77 |
4.83 |
4.70 |
4.69 |
4.68 |
Fe2O3T |
3.69 |
3.54 |
3.61 |
3.87 |
3.60 |
3.52 |
3.51 |
3.57 |
3.70 |
3.71 |
K2O |
3.99 |
3.99 |
4.03 |
3.95 |
3.91 |
3.93 |
3.89 |
3.90 |
3.95 |
3.92 |
MgO |
1.05 |
0.97 |
1.01 |
1.12 |
1.05 |
0.99 |
1.00 |
1.11 |
1.15 |
1.06 |
MnO |
0.08 |
0.09 |
0.08 |
0.08 |
0.08 |
0.08 |
0.08 |
0.09 |
0.08 |
0.08 |
Na2O |
3.05 |
3.01 |
3.06 |
2.92 |
3.01 |
3.05 |
3.04 |
2.98 |
2.99 |
3.02 |
P2O5 |
0.16 |
0.15 |
0.15 |
0.16 |
0.15 |
0.16 |
0.15 |
0.16 |
0.15 |
0.16 |
SO3 |
<0.05 |
<0.05 |
<0.05 |
<0.05 |
<0.05 |
<0.05 |
<0.05 |
<0.05 |
<0.05 |
<0.05 |
TiO2 |
0.56 |
0.57 |
0.57 |
0.57 |
0.59 |
0.57 |
0.58 |
0.55 |
0.58 |
0.56 |
LOI |
0.54 |
0.57 |
0.37 |
0.94 |
0.68 |
0.31 |
0.42 |
0.66 |
0.74 |
0.50 |
Total |
100.05 |
99.95 |
100.04 |
100.03 |
100.05 |
100.03 |
100.03 |
100.00 |
100.02 |
100.01 |
Ba |
766 |
820 |
832 |
783 |
796 |
817 |
813 |
815 |
811 |
779 |
Ce |
48.3 |
48 |
52.2 |
46.5 |
51.4 |
50.9 |
52.5 |
50.9 |
52.6 |
48.8 |
Co |
6.6 |
6.2 |
6.4 |
6.9 |
6.4 |
6.3 |
6.3 |
6.6 |
6.9 |
6.1 |
Cr |
3 |
3 |
6 |
4 |
3 |
3 |
3 |
5 |
4 |
3 |
Cs |
2.4 |
3.2 |
2.8 |
1.9 |
2.4 |
3.1 |
3.1 |
2.2 |
2.4 |
2.8 |
Dy |
4.11 |
4.16 |
4.4 |
4.14 |
4.32 |
4.24 |
4.48 |
4.36 |
4.41 |
4.21 |
Er |
2.46 |
2.5 |
2.68 |
2.46 |
2.56 |
2.57 |
2.78 |
2.59 |
2.61 |
2.5 |
Eu |
1.04 |
1.04 |
1.08 |
1.01 |
1.08 |
1.08 |
1.09 |
1.09 |
1.1 |
1.03 |
Hf |
0.47 |
0.6 |
0.62 |
0.69 |
0.63 |
0.68 |
0.61 |
0.57 |
0.62 |
0.64 |
Ho |
0.84 |
0.84 |
0.89 |
0.83 |
0.87 |
0.86 |
0.9 |
0.87 |
0.88 |
0.83 |
La |
21 |
20.8 |
22.6 |
20.2 |
22.4 |
22.4 |
22.4 |
22.5 |
22.6 |
21.4 |
Lu |
0.31 |
0.3 |
0.35 |
0.32 |
0.32 |
0.32 |
0.35 |
0.32 |
0.32 |
0.31 |
Nb |
11.1 |
11.4 |
11 |
10.9 |
10.4 |
10.7 |
10.4 |
10.8 |
11.1 |
10.9 |
Nd |
21.5 |
21.1 |
22.9 |
20.6 |
22.3 |
22.2 |
22.9 |
22.5 |
22.6 |
22 |
Gd |
3.93 |
3.85 |
4.12 |
3.73 |
4.06 |
3.94 |
4.16 |
4.17 |
4.08 |
3.88 |
P |
634 |
631 |
595 |
607 |
599 |
604 |
605 |
680 |
598 |
599 |
Pb |
17.4 |
17 |
12.9 |
17.7 |
11.8 |
10.7 |
12.6 |
11.1 |
10.6 |
12.3 |
Pr |
5.61 |
5.58 |
6 |
5.34 |
5.89 |
5.85 |
5.96 |
5.87 |
5.93 |
5.68 |
Rb |
94.9 |
94.6 |
100 |
103 |
102 |
103 |
98.8 |
106 |
106 |
99.1 |
Sm |
4.62 |
4.55 |
4.82 |
4.4 |
4.76 |
4.69 |
4.81 |
4.79 |
4.84 |
4.69 |
Sr |
399 |
405 |
382 |
377 |
380 |
388 |
404 |
379 |
361 |
385 |
Ta |
0.51 |
0.52 |
0.48 |
0.54 |
0.54 |
0.54 |
0.42 |
0.48 |
0.51 |
0.38 |
Th |
10.6 |
10.7 |
12 |
12.1 |
11.7 |
11.5 |
11.8 |
11.1 |
11.8 |
11.3 |
Ti |
3160 |
3360 |
3040 |
3310 |
3140 |
3120 |
3300 |
3080 |
170 |
3240 |
U |
2.25 |
1.5 |
2.71 |
2.65 |
1.6 |
1.73 |
2 |
2.06 |
1.44 |
1.69 |
Y |
19.4 |
19.7 |
21.4 |
19.6 |
20.7 |
21.2 |
22.2 |
21 |
21.3 |
20.7 |
Yb |
2.12 |
2.18 |
2.4 |
2.14 |
2.22 |
2.26 |
2.43 |
2.24 |
2.3 |
2.17 |
Zr |
16 |
18 |
18 |
19 |
19 |
19 |
16 |
16 |
17 |
21 |
نامگذاری شیمیایی
ازآنجاییکه سنگهای بررسیشده سنگهای آتشفشانی هستند، تجزیه مودال در نامگذاری و ردهبندی آنها چندان کارآمد نیست؛ ازاینرو، برای ردهبندی آنها، روشهای شیمیایی بهکار برده میشود. برپایه نمودار SiO2 در برابر مجموع آلکالی (Na2O+K2O)، این نمونهها در مرز میان آندزیت و تراکیآندزیت جای میگیرند (شکل 5- A). از آنجاییکه فرایند دگرسانی روی عنصرهای کمتحرک (مانند: Zr، Ti) ﺗﺄثیر کمتری دارد، پس کاربرد دادههای این عنصرها برای نامگذاری سنگها قابل اعتمادتر است (Winchester and Floyd, 1977). ازاینرو، نمودار Zr/TiO2 در برابر SiO2 نیز برای نامگذاری شیمیایی نمونهها بهکار برده شد. برپایه این نمودار سنگهای منطقه در محدوده ترکیبی آندزیت هستند (شکل 5- B).
شکل 5- نامگذاری شیمیایی نمونههای سنگهای آتشفشانی شمالخاوری زنجان در: A) نمودار SiO2 در برابر مجموع آلکالی (Na2O+K2O) (Le Bas et al., 1986; LeMaitre, 2002)؛ B) نمودار Zr/TiO2 در برابر SiO2 (Winchester and Floyd, 1977)
شناسایی سری ماگمایی
برای شناسایی سری ماگمایی سنگهای آتشفشانی منطقه، نمودار A.R. در برابر SiO2 بهکار برده شد. در این نمودار، مقدارهای بهدستآمدة A.R. برای سنگهای بررسیشده کم است (کمتر از 2) و نمونهها سرشت کالکآلکالن نشان میدهند (شکل 6- A). سری ماگمایی کالکآلکالن معمولاً ویژة پهنههای کوهزایی است و در پهنههای زمینساختیِ جزیرههای کمانی، مرز فعال قارهای و کمانهای پسابرخوردی دیده میشود (Ameri et al., 2005). همچنین، برای تایید سرشت کالکآلکالن نمونهها، نمودار عنصرهای کمیاب Y/TiO2 در برابر Zr/TiO2 نیز بهکار برده شد. این نمودار نشاندهنده سرشت کالکآلکالن نمونههاست (شکل 6- B).
الگوی عنصرهای کمیاب و خاکی نادر
نمودارهای چندعنصری برای شناخت خاستگاه مجموعههای سنگی و فرایندهای موثر بر آن بهکار برده میشوند. در شکل 7- A، نمودار عنکبوتی عنصرهای کمیاب بهنجارشده در برابر ترکیب گوشته اولیة پیشنهادیِSun و McDonough (1989) برای سنگهای آتشفشانی منطقه نشان داده شده است.
شکل 6- شناسایی سری ماگمایی سنگهای آتشفشانی شمالخاوری زنجان در: A) نمودار A.R. (A.R.= Al2O3+ CaO+ Na2O+ K2O/Al2O3+CaO- Na2O- K2O) در برابر SiO2 (Xie et al., 2012)؛ (B نمودار Y/TiO2 در برابر Zr/TiO2 (Piercey et al., 2004)
شکل 7- سنگهای آتشفشانی شمالخاوری زنجان در: A) نمودار عنصرهای کمیاب بهنجارشده در برابر ترکیب گوشته اولیه (McDonough and, 1995)؛ B) نمودار عنصرهای خاکی نادر بهنجارشده در برابر ترکیب کندریت (Boynton, 1984)
نمونههای بررسیشده، از LILEها (مگر Ba) غنیشدگی و از HFSEها تهیشدگی نشان میدهند و این نکته از ویژگیهای بیشتر ماگماهای وابسته به پهنههای فرورانش است (Seghedi et al., 2001; Machado et al., 2005; Yang and Li, 2008; Kuscu and Geneli, 2010).
این ویژگی عنصرهای کمیاب در ماگماهای کمان پیامد افزودهشدن عنصرهای LILE از پوسته فرورونده به درون گوشته بالایی و رخداد متاسوماتیسم است (Mohamed et al., 2000; Seghedi et al., 2001). غلظت عنصرهای متحرک (مانند: Sr، Cs و Ba) به فاز سیال وابسته است؛ اما میزان عنصرهای کمتحرک با شیمی سنگ خاستگاه و فرایندهای بلور- مذاب در هنگام پیدایش سنگ، کنترل میشود (Rollinson, 1993). انحلالپذیری LILEها در سیالها بیشتر از HFSEهاست (Machado et al., 2005; Yang and Li, 2008). پس در پهنههای فرورانش، سیالهای آزادشده از بخش بالایی سنگکرة فرورونده که سرشار از LILEها هستند، به گوة گوشتهای افزوده میشوند (Borg et al., 1997). ناهنجاریهای منفی Nb، Ti و Ta در روند تغییر عنصرهای کمیابِ نمونههای بررسیشده، موید پیدایش این سنگها در پهنههای فرورانش است (Barth et al., 2000; Wilson, 2007; Helvaci et al., 2009; Zulkarnain, 2009). آنومالی مثبت Rb و Cs چهبسا نشانه آلایش ماگما با مواد پوستهای است؛ زیرا این عنصرها در پوسته قارهای تمرکز بالایی دارند. ناهنجاری مثبت Pb نشاندهندة متاسوماتیسم گوة گوشتهای با سیالهای آزادشده از پوسته اقیانوسی فرورو و یا آلایش ماگما با پوسته قارهای است (Kamber et al., 2002). غنیشدگی U و Th نیز به افزودهشدن رسوبهای پلاژیک و یا پوسته اقیانوسی دگرسانشده به خاستگاه ذوبشدگی (Fan et al., 2003) و یا به ویژگیهای خاستگاه وابسته است (Kuscu and Geneli, 2010).
در شکل 7- B، نمودار عنصرهای خاکی نادر بهنجارشده در برابر ترکیب کندریت (Boynton, 1984) برای سنگهای آتشفشانی منطقه نشان داده شده است. الگوی یکنواخت با غنیشدگی LREEها در برابر HREEها با الگوی کمابیش مسطح عنصرهای خاکی نادر سنگین و آنومالی ضعیف Eu نشاندهنده ماگماهای با سرشت کالکآلکالن (Machado et al., 2005) است. آنومالی منفی Eu چهبسا پیامد جدایش پلاژیوکلاز کلسیک از مذاب در پی فرایند جدایش بلوری و یا فوگاسیته بالای اکسیژن در محیط تبلور ماگما باشد (Rollinson, 1993). همچنین، آنومالی منفی Eu نیز از ویژگیهای گدازههای کالکآلکالن وابسته به پهنههای فرورانش است (Martin, 1999; Yang and Li., 2008).
بررسی رخداد آلایش پوستهای
در کل، مواد سازندة پوسته سرشار از عنصرهای Pb، LILE، Na2O، K2O و Th هستند. ازاینرو، آلایش پوستهای باعث افزایش مقدار این عنصرها در هنگام عبور ماگما میشود (Kürkcüoğlu et al., 2008). برای بررسی رخداد آلایش پوسته ای، نسبت عنصری Ce/Pb بسیار کارامد است؛ زیرا عنصرهای یادشده هنگام ذوببخشی یا تبلوربخشی از یکدیگر جدا نمیشوند و نسبتهای آنها نشاندهندة این نسبتها در خاستگاه ماگماست (Hofmann, 1988). میانگین نسبتهای Ce/Pb در بازالتهای اقیانوسی (MORB, OIB) برابر با 5±25 است (Hofmann, 1988). این میزان بهطور چشمگیری بالاتر از مقدار این نسبت برای میانگین پوسته قارهای (3/3) است (Rudnick and Fountain, 1995). میانگین نسبت Ce/Pb در سنگهای بررسیشده برابر 9/3 است. این مقدار بسیار کمتر از میانگین بازالتهای اقیانوسی بوده و نشاندهنده ارتباط این سنگهابا کمانهای آتشفشانی و یا آلایش ماگما با پوسته قارهای است. برای بهتر شناختن نقش آلایش ماگمایی در سنگهای منطقه، نخست، نمودار Rb در برابر Ba/Rb بهکار برده شد (شکل 8- A). همانگونهکه در شکل 8- A دیده میشود، سنگهای منطقه روند آلایش با پوسته بالایی را نشان میدهند. در نمودار Ba/Th در برابر Th/Nb، این نمونهها مقدارهای بالای Th/Nb و مقدارهای کم Ba/Th را نشان میدهند و این نکته نشاندهنده ﺗﺄثیر هضم پوسته بالایی بهدست ماگمای سازندة سنگهای منطقه است (شکل 8- B).
شکل 8- سنگهای آتشفشانی شمالخاوری زنجان در: A) نمودار Rb در برابر Ba/Rb (Askern et al., 1999) برای بررسی نقش آلایش پوستهای؛ B) نمودار Ba/Th در برابر Th/Nb (Orozco- Esquivel et al., 2007) برای بررسی نقش آلایش پوستهای و شرکت محلولها و مواد مذاب پهنه فرورانش
جایگاه زمینساختی سنگهای آتشفشانی
آندزیتها در پهنههای زمینساختی گوناگونی یافت میشوند؛ اما بیشتر در پهنههای فرورانش (جزیرههای کمانی و مرز فعال قارهای) دیده میشوند. ترکیب آندزیتها در پهنههای کمانی به فرایندهای فراوانی در مرزهای همگرایی بستگی دارد (Gill, 2010). در نمودارهای تکتونوماگماتیک، سنگهای آتشفشانی منطقه با توالی آتشفشانی منطقه آند مرکزی در بخشهایی از شیلی (مانند: Cay، Maca و Bahia perez) مقایسه شدهاند. در نمودار Ba/La در برابر Nb/La، نمونههای بررسیشده همانند نمونههای ولکانیک آند مرکزی در قلمرو آندزیتهای کوهزایی جای میگیرند (شکل9- A). این نکته نشاندهنده محیط مرز فعال قارهای برای این نمونههاست. همچنین، گفتنی است نسبت Ba/Nb در ولکانیکهای وابسته به مرز فعال قارهای بالاتر از 28 است؛ در حالی که این نسبت در ولکانیکهای وابسته به کمانهای اقیانوسی کمتر از این میزان است (Fitton.1987). این نسبت در نمونههای بررسیشده از 53/35 تا 42/39 است و نشاندهنده وابستگی این ماگماها با محیط مرز فعال قارهای است. در نمودار Th/Yb در برابر Ta/Yb، جایگاه نمونههای بررسیشده و نمونههای آتشفشانی آند مرکزی (مانند: Cay, Maca و Bahia perez) محیط مرز فعال قارهای نمونههای منطقه را نشان میدهد (شکل 9- B). این نمونهها جابجایی بهسوی مقدارهای بالاتر Th/Yb را نشان میدهند. این جابجایی با روند غنیشدگی پهنه فرورانش موازی است. پس غنیشدگی در پهنه فرورانش نقش مهمی برای خاستگاه ماگمای این توالیهای آتشفشانی دارد. همچنین، تغییر در نسبت Th/Yb و Ta/Yb نشاندهنده تغییر در خاستگاه ماگما است. نایکنواختیِ خاستگاه، مقدارهای Ta و Th را بهطور یکسان تحتﺗﺄثیر قرار داده است و ترکیب گوشته در برابر گوشته اولیه، در راستای یک شیب واحد بهسوی نسبتهای بالاتر یا کمتر Th/Yb و Ta/Yb جابجا میشود (Aldanmaz et al., 2000). نسبتهای Th/Yb و Ta/Yb در نمونههای این منطقه از قلمرو گوشتهای بهسوی مقدارهای بیشتر جابجا شدهاند. این تغییر ترکیبی پیامد فرایندهای وابسته به فرورانش دانسته شده است (Helvaci et al., 2009).
شکل 9- سنگهای آتشفشانی شمالخاوری زنجان در: A) نمودار Nb/La در برابر Ba/La (Kuscu and Geneli, 2010; Asiabanha et al., 2012)؛ B) نمودار Th/Yb در برابر Ta/Yb (Siddiqui et al., 2007)
نتیجهگیری
توالی آتشفشانی ائوسن زنجان بخشی از نوار آتشفشانی- نفوذی ترشیری در پهنه البرز- آذربایجان است. این توالیها دربردارندة گدازههای آندزیتی و تراکیآندزیتی با ترکیب حد واسط هستند که بیشترشان ساخت ستونی دارند. بافت غالب در این نمونهها، پورفیریک با زمینه میکروگرانولار و گلومروپورفیری است. فنوکریستهای پلاژیوکلاز، پیروکسن و آمفیبول از سازندگان اصلی این سنگها هستند. زمینه این سنگها بیشتر دربردارندة بلورهای ریز آلکالیفلدسپار، کانیهای کدر و شیشه است. کوارتز، کلسیت، کلریت، اپیدوت و بیوتیت از کانیهای ثانویه هستند.
در ردهبندیهای شیمیایی، این نمونهها در مرز آنـدزیت و تراکیآندزیت با سری ماگمایی کالکآلکالن جای میگیرند. سنگهای آتشفشانی منطقه با غنیشدگی از عنصرهای خاکی نادر سبک و تهیشدگی از عنصرهای خاکی نادر سنگین شناخته میشوند. از سوی دیگر، ترکیب آنها در برابر ترکیب گوشته اولیه از HFSE تهیشدگی و از LILE و LREE غنیشدگی نشان میدهند. این ویژگیهای زمینشیمیایی نشاندهندة پیدایش این سنگها در پهنههای فرورانش هستند. بررسی آغشتگی ماگمای سازندة سنگهای آتشفشانی منطقه با نمودارهای زمینشیمیایی گوناگون نشان میدهد سنگهای یادشده با پوسته بالایی آلایشیافته و فرایندهای هضم پوستهای و جدایش بلوری (AFC) در پیدایش این سنگها نقش بنیادی داشته است. بررسیهای انجامشده برای شناسایی پهنه زمینساختی سنگهای منطقه نشان میدهند این سنگها همانند پهنه فرورانش مرز فعال قارهای (پهنه زمینساختی منطقه آند) هستند.
سپاسگزاری
نگارندگان مقاله از داوران گرامی مجله پترولوژی برای پیشنهادهای ارزندهشان در بهترشدن ساختار علمی مقاله بسیار سپاسگزار هستند.