شواهد کانی‏‏‌شناسی اسپینل برای تعیین خاستگاه مجموعة ‏‏‌الترامافیک‏‏‌ آبگرم (جنوب استان کرمان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، شهر کرمان، جمهوری اسلامی ایران

2 دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده

‌مجموعة الترامافیک آبگرم در جنوب استان کرمان، بخشی از کمربند آمیزة رنگین اسفندقه‏‏‌-‏‏‌ حاجی‌آباد است و در لبة شمالی تراست زاگرس جای گرفته است. این مجموعه دربردارندةهارزبورژیت، لرزولیت، دونیت و کرومیتیت است. هارزبورژیت‏‏‌ها بیشترین حجم سنگ‏‏‌ها را دربر گرفته‌‏‏‌اند. دونیت‏‏‌های با کرومیتیت‏‏‌های عدسی‌شکل، به‌صورت لایه‏‏‌های نامنظم و یا لکه‏‏‌ای در میان آنها جای دارند. شواهدی مانند تبلور دوبارة مرز دانه، مرزهای منحنی‌شکل، وجود تیغه‏‏‌های جدایشی کلینوپیروکسن در ارتوپیروکسن‏‏‌های هارزبورژیتی و لرزولیتی نشان می‏‏‌دهند پریدوتیت‏‏‌های این مجموعه، نخست دچار دگرریختی‏‏‌های دمای بالای گوشته بالایی شده‌اند و سپس در پوسته جایگزین شده‏‏‌اند. شواهد سنگ‌نگاری و شیمیایی نشانة وجود دو گروه کروم‌اسپینل در مجموعة آبگرم هستند. گروهی، کروم‌اسپینل‏‏‌های پراکنده در پریدوتیت‏‏‌ها و گروه دیگر، کروم‌اسپینل‏‌های دونیت‏‏‌ها و کرومیتیت‏‏‌ها هستند. بررسی شیمی بلورهای کروم‌اسپینل در سنگ‏‏‌های منطقه نشان می‌دهد در این کانی‌ها، بیشترین مقدار Cr# به کرومیت‏‏‌های دونیت‏‏‌ها و کرومیتیت‏‌ها (87/60- 38/63) و کمترین مقدار آن نیز به انواع در لرزولیت‏‏‌ها (11- 50/13) تعلق دارد. ترکیب شیمیایی کروم‌اسپینل‏‏‌های هارزبورژیت‏‏‌ها و لرزولیت‏‏‌های مجموعة آبگرم، به انواع در پریدوتیت‏‏‌های آلپی با نزدیک به 5-15 درصد ذوب‌بخشی، شباهت دارند و شاید در یک محیط گوشته‏‏‌ای زیرپهنة پشت کمان پدید آمده‏‏‌اند؛ اما دونیت‏‏‌ها و کرومیتیت‏‏‌های مجموعه چه‌بسا در همان محیط، در پی واکنش مذاب‏‏‌های بازالتی پهنة پشت کمان با پریدوتیت‏‏‌ها پدید آمده‌اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

the origin of Abgarm ultramafic complex (South of Kerman province)

نویسندگان [English]

  • Raziyeh Alipour 1
  • Hesam Moeinzadeh 2
  • Hamid Ahmadipour 2
1 Department of Geology, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran
2 Shahid Bahonar university of Kerman
چکیده [English]

Abgarm ultramafic complex in the south of Kerman province is a part of Esfandagheh- Haji Abad ophiolite which is located in the northern edge of Zagros thrust. The complex contains harzburgites, lherzolites, dunites, and chromitites. Harzburgite is the main lithology of Abgarm peridotites and dunites containing lens-shaped chromites are arranged in irregular layers between them. Some evidence such as recrystallization of grain boundaries, curved shapes boundaries, and exsolution lamellae of clinopyroxenes in orthopyroxenes in the harzburgites and lherzolite show that the peridotites of this studied complex, passed the high-temperature deformation in the upper mantle and then they have emplaced in the crust. Petrography and mineral chemistry evidence shows that there are two groups of chrome spinel in Abgarm complex. The first group is the disseminated chrome spinels in the peridotites and the other group is the chrome spinels in dunites and chromitites. Chemical analyses of spinels in studied rocks show that in these crystals the maximum amounts of Cr# belong to those that exist in the dunites and chromitites (60.76 – 63.81) and the minimum is for those in the lherzolites (11 – 13.50). Chemical composition of chrome spinels from the harzburgites and lherzolites are similar to those exist in Alpine peridotites with about 5 to 15% partial melting and probably they were formed in a back-arc basin environment while the dunites and chromitites of the complex can be caused by the reaction of the basaltic melts of the back-arc basin with peridotites.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chrome spinel
  • Chromitite
  • Ophiolite
  • Esfandagheh- Haji Abad
  • Abgarm ultramafic complex
  • Kerman

افیولیت‏‏‌ها مجموعه‏‏‌های سنگی ناهمگن و متنوعی از پوستة اقیانوسی هستند (Barth et al., 2003; Khanchuk et al., 2016; Khalatbari Jafari et al., 2016; Shirdashtzadeh et al., 2017) که بررسی و تفسیر واحدهای سازندة آنها به‌عنوان قطعات بجامانده از سنگ‏‏‌کرة اقیانوسی قدیمی، اهمیت فراوانی در تفسیر سرگذشت زمین و رویدادهای آن دارد و از دیرباز مورد توجه پژوهشگران بوده‌اند (Ghazi et al., 2010). یک افیولیت کامل شامل توالی نسبتاً دست‌نخورده از پوستة اقیانوسی و گوشته‏‏‌ای است که از بالا به پایین شامل گدازه‏‏‌های بالشی، دایک‏‏‌های ورقه‏‏‌ای، سنگ‏‏‌های مافیک توده‏‏‌ای و الترامافیک و پریدوتیت‏‏‌های تکتونیزه‌شده است (Coleman, 1977).

اسپینل کانی معمول پریدوتیت‏‏‌های گوشته‏‏‌ای و پوستة اقیانوسی است و مدت‏‏‌هاست برای شناخت تاریخ سنگ‏‌شناسی و زمین‌ساختی مجموعه‏‏‌های افیولیتی، از ترکیب شیمیایی آن بهره گرفته می‏‏‌شود (Irvine, 1965; Dick and Bullen, 1984). ازآنجایی‌که این کانی با مقادیر متفاوت در پریدوتیت‏‏‌های گوشته‏‏‌ای و سنگ‌کرة اقیانوسی یافت می‏‏‌شود و همچنین، دربرابر عوامل هوازدگی پایدار است، به‌عنوان نشانگر مفیدی در تعیین سنگ‌زایی و پهنة زمین‌ساختی (پشته‏‏‌های میان اقیانوسی و پهنه‌های فرافرورانش) سنگ‏‏‌های میزبان به‌کار می‏‏‌رود (Uysal et al., 2007; Ahmed, 2013).

ترکیب شیمیایی اسپینل تا اندازة بسیاری به درجه و شرایط ذوب‏‏‌بخشی و همچنین، واکنش مذاب با سنگ بستگی دارد (Irvine, 1965; Arai, 1992). در ‌مجموعة الترامافیک آبگرم (جنوب کرمان) ترکیب شیمیایی اسپینل در هر واحد سنگی با یکدیگر متفاوت است؛ اما گاه شاید با یکدیگر همپوشانی نیز داشته باشند. در پهنة افیولیتی اسفندقه پنج گروه سنگی دیده می‌شوند:

-   گروه نخست: این گروه سنگ‏‏‌های مافیک- الترامافیکی هستند که مجموعه‏‏‌های سیخوران، صوغان، سرخ‌بند، آب‌دشت، شاداب، حاجی‌آباد و ده‏‏‌شیخ را می‏‏‌سازند و پژوهشگران بسیاری آنها را بررسی کرده‏‏‌اند (Ahmadipour, 2014; Peighambari et al., 2016; Mohammadi et al., 2018)؛

-      بخش دوم: مجموعه‏‌های دگرگونی سرگز- آب‌شور؛

-      بخش سوم: واحدهای رسوبی- آذرین ژوراسیک- کرتاسه؛

-      بخش چهارم: آمیزه‏‌های افیولیتی سیاه کوه – دولت‌آباد؛

-      بخش پنجم: توده‏‏‌های آذرین درونی گرانیتوییدی.

ازآنجایی‌که ‌منطقة بررسی‌شده بخشی از پهنة افیولیتی اسفندقه – حاجی‌آباد است و تا کنون دقیق بررسی‌ نشده است، در این پژوهش تلاش شده است با بهره‌گیری از بررسی‏‏‌های صحرایی، ‌سنگ‌نگاری و بررسی شیمی کانی اسپینل در واحدهای گوناگون سنگی پریدوتیت‏‏‌های افیولیت آبگرم و کاربرد نمودارهای شیمی کانی، سرشت ترکیب ماگمای مادر و تاریخچة زمین‏‏‌ساختی این مجموعه ارزیابی شود.

 

زمین‏‏‌شناسی منطقه

افیولیت‏‏‌های ایران بخشی از پهنة افیولیتی تتیس در سیستم کوهزایی آلپ- هیمالیا هستند که نقش مهمی در تکامل زمین‏‏‌شناسی این پهنة افیولیتی بازی کرده‌اند (Shafaii Moghadam and Stern, 2014, 2015). این افیولیت‌ها افیولیت‏‏‌های خاورمیانه ‏‏‌– ‏‏‌مدیترانه و اروپای شرقی را به افیولیت‏‏‌های آسیای‏‏‌ شرقی (مانند پاکستان و تبت) پیوند می‏‏دهند (شکل 1). پهنة افیولیتی تراست زاگرس که در مرکز کمربند افیولیتی تتیس جای دارد، به دو گروه افیولیت‏‏‌های بیرونی (افیولیت‏‏‌های کرمانشاه، نیریز و اسفندقه- حاجی‌آباد) و درونی (افیولیت‏‏‌های نایین – دهشیر- بافت) بخش‌ می‌شود. با توجه به اینکه ‌منطقة بررسی‌شده بخشی از پهنة افیولیتی اسفندقه- حاجی‌آباد است، از گروه افیولیت‏‏‌های بیرونی شمرده می‏‏‌شود (Shahabpour, 2005). ‌مجموعة الترامافیک آبگرم، به‌صورت توده‏‏‌ای کشیده، تقریباً با روند شمال‏‏خاوری‏- ‏‏‌جنوب‏‏‌باختری و مساحت نزدیک به 80 کیلومترمربع است که در کرانة جنوب‌خاوری پهنة سنندج- سیرجان و در نزدیکی پهنة زاگرس، در محل تقاطع آن با افیولیت ملانژهای ایران مرکزی رخنمون پیدا کرده است (شکل 2). همچنین، این مجموعه بخشی از توده‏‏‌های الترامافیک منطقة اسفندقه به‌شمار آورده می‌شود که در نقشة 1:250000 چهارگوش حاجی‌آباد رخنمون دارند (Sabzehei et al., 1994). از دیدگاه رده‌بندی‌های جغرافیایی، ‌منطقة بررسی‌شده در 15 کیلومتری روستای دولت‌آباد، واقع در 31 کیلومتری جنوب‌خاوری ارزوییه، در جنوب شهرستان بافت (استان کرمان) و در نزدیکی مرز استان کرمان با هرمزگان جای دارد.

 

روش انجام پژوهش

برای بررسی ‌مجموعة الترامافیک آبگرم، پس از انجام بررسی‌ها و بررسی‏‏‌های دقیق کتابخانه‏‏‌ای، مجموعه‏‏‌‏‏‌های سنگی این منطقه نمونه‌برداری هدفمند شدند. پس از انجام بررسی‌های ‌سنگ‌نگاری، شماری از نمونه‌ها با کمترین میزان دگرسانی برگزیده شدند و از آنها مقاطع نازک صیقلی تهیه شد. سپس ترکیب شیمیایی کانی‌های آنها با دستگاه تجزیة ریزکاوالکترونی (مدل Cameca SX50) و با ولتاژ شتاب‌دهندة kV15 و شدت پرتوی nA20،در بخش زمین‏‏‌شناسی دانشگاه سپینزا رم (ایتالیا) سنجیده شد.

 

 

 

شکل 1- جایگاه مجموعة الترامافیک آبگرم در میان دیگر افیولیت‏‏‌های ایران (Pessagno et al., 2005)

 

شکل 2- نقشة زمین‏‏‌شناسی منطقة آبگرم برگرفته از نقشة چهارگوش 1:100000 ارزوییه (Sahandi et al., 2007)

 


ویژگی‏‌های صحرایی و ‌سنگ‌نگاری

مجموعة افیولیتی آبگرم از سنگ‏‏‌های الترامافیک مانند هارزبورژیت، لرزولیت، دونیت، پیروکسنیت و ذخایر کرومیتیت ساخته شده است.

هارزبورژیت‏‏‌ها سازنده اصلی سنگ‏‏‌های الترامافیک مجموعة افیولیتی آبگرم هستند و بیشتر از 85 درصدحجمی سنگ‏‏‌های منطقه را دربر گرفته‌اند. ازآنجایی‌که این سنگ‌ها مقاومت بالایی نسبت به واحدهای دیگر دارند، ریخت‌شناسی مرتفع و خشن، همراه با دامنه‏‏‌های پرشیب دارند (شکل 3- A). این واحدهای سنگی، در سطوح هوازدة خود رنگ سرخ مایل به قهوه‏‏‌ای و قهوه‏‏‌ای سوخته و در سطح تازه شکسته‌شدة خود رنگ سبز تیره و خاکستری دارند.

لرزولیت‏‏‌ها در حاشیة مجموعة بررسی‌شده رخنمون پیدا کرده‌اند و گسترش اندکی دارند. این سنگ‏‏‌ها در سطح هوازده، رنگ نارنجی تا زرد رنگ و در سطح تازه شکسته‌شده، رنگ خاکستری کمرنگ نشان می‌دهند (شکل 3- B).

پیروکسنیت‏‏‌های مجموعة بررسی‌شده بیشتر در هارزبورژیت‏‏‌ها رخنمون دارند. این سنگ‏‏‌ها به‌علت سرشت کانی‏‏‌شناسی خود کمتر دچار دگرسانی شده‏‏‌اند و به‌صورت رگه‏‏‌های نازک، با قطر نزدیک به 2 تا 8 سانتیمتر در مجموعه‏‏‌های سنگی منطقه دیده می‌شوند (شکل 3- C).

دونیت‏‏‌ها به‌صورت توده‏‏‌های بی‌قاعده و یا لایه‏‏‌های منقطع در میان هارزبورژیت‏‏‌ها دیده می‌شوند. این سنگ‌ها دربرابر عوامل فرسایشی به‌شدت نامقاوم هستند. وجود درزه‏‏‌ها و گسل خوردگی‏‏‌های فراوان که موجب خردشدگی این سنگ‏‏‌ها شده است از ویژگی‏‏‌های بارز دونیت‏‏‌هاست.

در برخی بخش‌ها، در امتداد شکستگی‏‏‌های پریدوتیت‏‏‌های منطقه، رگه‏‏‌های مگنزیتی با ابعاد چندین سانتیمتر پدید آمده‏‏‌اند (شکل 3- D). کرومیتیت‏‏‌های ‌مجموعة الترامافیک آبگرم، به‌صورت لایه‏‏‌ای، پراکنده و توده‏‏‌ای (شکل 3- E)، با سنگ‏‏‌های دونیتی دربر گرفته شده‏‏‌اند. رنگ دونیت‏‏‌های همراه، به‌علت دگرسانی بسیار شدید زرد کمرنگ است و در حقیقت، میزبان کرومیتیت‏‏‌های سیاه‌رنگ هستند.

وجود مرز تدریجی میان دونیت‏‏‌ها و کرومیتیت‏‏‌های همراه آنها و وجود بافت لایه‏‏‌ای میان این کرومیتیت‏‏‌ها و لایه‏‏‌های دونیتی چه‌بسا نشان‌دهندة خاستگاه ماگماییِ این سنگ‏‏‌هاست.

اسپینل‏‏‌ها به‌صورت پراکنده در بیشتر واحدهای سنگ‏‏‌شناسی مانند هارزبورژیت، لرزولیت و دونیت‏‏‌ها دیده می‌شوند و به‌همراه الیوین، کانی اصلی سازندة کرومیتیت‏‏‌ها به‌شمار می‌روند. آنها به‏‌صورت پراکنده و همچنین، به‏‌صورت لایه‏‏‌های نازک با دونیت‏‏‌ها همراه هستند که شامل تناوبی از لایه‏‏‌های غنی از کرومیت و لایه‏‏‌های دونیتی کرومیت‏‏‌دار هستند (شکل 3- F).

از دیدگاه سنگ‏‏‌نگاری، هارزبورژیت‏‏‌های منطقه 70 تا 85 درصدحجمی الیوین، 10 تا 30 درصدحجمی ارتوپیروکسن و کمتر از 3 درصدحجمی اسپینل دارند. افزون‌بر کانی‌های یادشده، تا حدود حداکثر یک درصدحجمی کلینوپیروکسن نیز دیده می‌شود. بافت غالب در نمونه‏‏‌های هارزبورژیتی پروتوگرانولار و گاه پورفیروکلاستیک است و حضور بافت پورفیروکلاستیک نشانة تأثیر دگرریختی دمای پایین بر این سنگ‏‏‌هاست (Mercier and Nicolas, 1975).

 


 

 

 

شکل 3– A) نمایی از هارزبورژیت‏‏‌ها و دونیت‏‏‌های مجموعة آبگرم؛ B) لرزولیت‏‏‌های حاشیه منطقه؛ C) دایک پیروکسنیتی واحد هارزبورژیتی؛ D) رگه‏‏‌های مگنزیتی پریدوتیت‏‏‌های منطقة بررسی‌شده؛ E) کرومیت‏‏‌های نوع لایه‏‏‌ای در مجموعة بررسی‌شده؛ F) تناوب لایه‏‏‌های غنی از کرومیت (Chr) و لایه‏‏‌های دونیتی کرومیتیت‌دار

 

 

از دیدگاه بافتی کانی اسپینل در هارزبورژیت‏‏‌ها (با فراوانی حداکثر 3 درصدحجمی) به دو شکل دیده می‏‏‌شود:

-   اسپینل‏‏‌های نوع نخست (SP1) دانه درشت هستند و رنگ قهوه‏‏‌ای تیره تا سرخ دارند و گاه در پی دگرسانی از حواشی و شکستگی‏‏‌ها با مگنتیت جایگزین شده‏‏‌اند (Rajabi and Torabi, 2012) (شکل 4- A). همچنین، به‌صورت شکل‌دار تا نیمه‏‏‌شکل‌دار هستند و در مرز بلورهای الیوین و ارتوپیروکسن متبلور شده‏‏‌اند. گاهی میانباری‌هایی از الیوین و پیروکسن نیز در آنها دیده می‏‏‌شود (شکل 4- B).

-       نوع دوم اسپینل‏‏‌ها (SP2)، به‌صورت کاملاً بی‏‏‌شکل هستند و نسبت به نسل نخست اندازة کوچک‌تری دارند. این کانی‌ها مرز میان بلورهای ارتوپیروکسن و الیوین در هارزبورژیت‏‏‌ها را پر کرده‏‏‌اند (شکل 4- C) گاهی فرورفتگی‏‏‌های خلیج‌مانندی در این کانی‌ها پدید آمده‌اند. از دیدگاه بافتی گمان می‌رود آخرین فاز پدیدآمده در این سنگ‌ها هستند. اسپینل‏‏‌های هارزبورژیت‏‏‌های آبگرم گاه کشیدگی و به‌صف‌شدگی از خود نشان می‏‏‌دهند (شکل 4-D).

 

 

 

شکل 4- تصویرهای میکروسکوپی از: A) نخستین نسل اسپینل‏‏‌های نیمه‏‏‌شکل‌دار (Spl1) در هارزبورژیت‏‏‌ها که در امتداد شکستگی‏‏‌ها با مگنتیت جایگزین شده‏‏‌اند (در PPL)؛ B) میانبار الیوین درون اسپینل‏‏‌های هارزبورژیت‏‏‌ها (در XPL)؛ C) نسل دوم اسپینل‏‏‌ها (Spl2) در هارزبورژیت‏‏‌ها (در PPL)؛ D) به صف‌شدگی و کشیدگی در اسپینل‏‏‌های هارزبورژیت‏‏‌ها (در PPL)؛ E) نخستین نسل بلورهای اسپینل نیمه‌شکل‌دار در لرزولیت‏‏‌های منطقة آبگرم (در نور PPL)؛ F) بلورهای اسپینل بی‌شکل نسل دوم در لرزولیت‏‏‌ها (در PPL)

 

 


ترکیب میانگین مودال لرزولیت‏‏‌ها شامل 70 تا 75 درصدحجمی الیوین، 15 تا 20 درصدحجمی کلینوپیروکسن و نزدیک به 10 درصدحجمی ارتوپیروکسن است. کروم‌اسپینل نیز به‌عنوان کانی فرعی با فراوانی کمتر از 2 درصدحجمی در نمونه‏‏‌ها دیده می‌شود. لرزولیت‏‏‌ها همانند هارزبورژیت‏‏‌ها شواهدی مانند خردشدگی بلورها، ماکل مکانیکی و خاموشی موجی را در خود ثبت کرده‏‏‌اند . این ویژگی‌ها نشان‌دهندة وابستگی آنها به گوشته بالایی و تجربة شرایط دما و فشار بالا هستند. بافت کلی آنها پروتوگرانولار تا پورفیروکلاستیک است. کروم‌اسپینل‏‏‌های این سنگ‏‏‌ها اندازه‌ای از 3/0 تا 5/2 میلیمتر دارند و به‌صورت شکل‌دار تا نیمه‏‏‌شکل‌دار هستند. این کانی‌ها به‌صورت دو نسل دیده می‏‏‌شوند: نسل نخست، بلورهای کروم‌اسپینل نیمه‌شکل‌دار تا شکل‌دار هستند (شکل 4- E) که اندازه آنها از 3/0 تا 2 میلیمتر است و گاه میانبارهایی از الیوین دارند. نسل دوم، به‌صورت بلورهای کاملاً بی‌شکل آمیبی دیده می‏‏‌شوند. اندازه آنها بسیار کوچک و از 3/0 میلیمتر کمتر است (شکل 4- F).

الیوین کانی اصلی سازندة دونیت‏‏‌هاست و بیشتر از 97 درصدحجمی از حجم آنها را دربر می‌گیرد. کروم اسپنیل‏‏‌ها نیز تنها کانی فرعی آنها هستند که فراوانی نزدیک به 1 تا 3 درصدحجمی دارند؛ اما در نواحی معدنی فراوانی آنها شاید به بیشتر از50 درصدحجمی نیز برسد. بافت اصلی این سنگ‏‏‌ها گرانولار ناهمسان دانه است. در نمونه‏‏‌های به‌شدت سرپانتینی‌شده بافت مشبک دیده می‏‏‌شود. این پدیده در پی دگرسانی پریدوتیت‏‏‌های گوشته‏‏‌ای در دمای کم و در شرایط آبدار روی می‏دهد (Escuder-Viruete and Baumgartner, 2014).

اسپینل‏‌های دونیت‏‌‏‌‏‌‏‌‏‌‏‌‏‌‏‌‏‌‏‌‏‌‏‌‏‌‏‌ها به‌صورت شکل‌‏‌دار تا نیمه‌شکل‏‌دار و سیاه‌رنگ هستند. گاه میانبارهایی از الیوین نیز در آنها دیده می‏‌شوند (شکل 5- A). برخی از این کانی‌ها شکستگی‏‌های موازی دارند که شاید با کانی‌های ثانویه مانند سرپانتین پر شوند (شکل 5- B). گاهی نیز به صف‌شدگی از خود نشان می‏‌دهند. افزون‌براین، اسپینل‏‏‌های دونیت‏‏‌ها، نسبت به اسپینل‏‏‌هایِ لرزولیت‏‏‌ها و هارزبورژیت‏‏‌ها، شکل‏‏‌دار‏‏‌تر و تیره‏‏‌تر هستند (شکل 5 – A و 5- C).

نهشته‏‏‌های کرومیتیتی فراوانی در توده الترامافیک آبگرم وجود دارد که از دیدگاه بافتی، به‌صورت پراکنده یا افشان، توده‏‏‌ای و لایه‏‏‌ای یا نواری دیده می‏‏‌شوند. بافت پراکنده یا افشان به فراوانی در منطقه دیده می‌شوند؛ به‌گونه‏‏‌ای‌که کرومیت‏‏‌ها در زمینه‏‏‌ای از بلورهای الیوین پراکنده هستند که گاه به‌طور کامل سرپانتینی شده‏‏‌اند. بلورهای کرومیت یادشده شکل‌دار تا نیمه‏‏‌شکل‌دار هستند و حداکثر تا 2 میلیمتر قطر دارند. جهت‌یافتگی یا کشیدگی در آنها دیده نمی‌شود و به رنگ قهوه‏‏‌ای تیره تا سیاه هستند (شکل 5- D). در کرومیتیت‏‏‌های با بافت لایه‏‏‌ای یا نواری، کرومیت‏‏‌های یادشده به‌صورت شکل‌دار تا نیمه‏‏‌شکل‌دار هستند و حداکثر تا 2 میلیمتر قطر دارند. همچنین، جهت‏‏‌یافتگی نشان می‏‏‌دهند و در میان بلورهای الیوین جای گرفته‏‏‌اند. اندازة بیشتر بلورهای کرومیت در کرومیتیت‏‏‌های توده‏‏‌ای 2 تا 3 میلیمتر و کوچک‌تر از آنست. همچنین، شکل‌های مختلفی، مانند نیمه‏‏‌شکل‌دار و بی‏‏‌شکل، با نشانه‌هایی از گردشدگی نشان می‏‏‌دهند. کاملاً به‌صورت متراکم قرار گرفته‏‏‌اند و با دربرگرفتن بیشتر از 90 درصدحجمی سنگ، فضای میان بلوری اندکی برای حضور فاز سیلیکاتی (سرپانتین) بر جای گذاشته‌اند (شکل 5- E).

بررسی‏‏‌های صحرایی و سنگ‏‏‌نگاری نشان دادند کروم‌اسپینل‏‏‌هایِ مجموعة آبگرم در دو گروه بزرگ، با ویژگی‏‏‌های متفاوت رده‌بندی می‌شوند: گروه نخست، کروم‌اسپینل‏‏‌های پریدوتیت‏‏‌ها هستند که بیشترشان بی‌شکل و قهوه‏‏‌ای رنگ هستند و حالت آمیبی دارند. همچنین، کشیدگی‏‏‌ها و به‌صف‌شدن حاصل از دگرریختی‏‏‌های دما و فشار بالا را نشان می‏‏‌دهند. گروه دوم، آنهایی هستند که به نام کرومیت شناخته می‏‏‌شوند و در دونیت‏‏‌ها و کرومیتیت‏‏‌ها دیده می‌شوند. این گروه بیشتر شکل‌دارند و هیچ نشانه‌ای از دگرریختی‌‏‏‌های دمای بالا در خود ندارند و به رنگ کاملاً سیاه دیده می‏‏‌شوند.

 

 

 

 

 

شکل 5– تصویرهای میکروسکوپی از: A) کرومیت‏‏‌های دونیت‏‏‌های منطقه، به‌همراه میانبار الیوین (در PPL)؛ B) شکستگی موازی کرومیت‏‏‌های دونیت‏‏‌ها (در PPL)؛ C) کرومیت تیره‌رنگ در دونیت‏‏‌های منطقة آبگرم (در XPL)؛ D) بافت پراکنده یا افشان در کرومیتیت‏‏‌ها (در PPL)؛ E) بافت توده‏‏‌ای کرومیتیت‏‏‌ها. کانی‌هایی که میان کرومیت‏‏‌ها جای‌ گرفته‌اند، الیوین‏‏‌های به‌شدت سرپانتینی‌شده هستند (در PPL)



شیمی کرومیت‏‏‌ها در مجموعة الترامافیک آبگرم

ترکیب کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های سنگ‏‏‌های الترامافیک آبگرم به‌ترتیب در جدول‏‏‌های 1، 2 و3 آورده شده است. میزان عدد کروم (Cr#)، [(Cr/(Cr+Al)*100] و عدد منیزیم (Mg#)، [(Mg/(Mg+Fe) *100] در هارزبورژیت‏‏‌ها به‌ترتیب از 09/17 تا 04/28 و 45/66 تا 51/72 در نوسان هستند. مقدار اکسیدهای TiO2، Cr2O3 و Al2O3 در آنها نیزبه‌ترتیب برابربا 04/0 تا 13/0، 57/15 تا 29/24 و 78/41 تا 73/50 درصدوزنی است. با توجه به داده‌های به‌دست‌آمده از تجزیة نقطه‏‏‌ای، میزان عدد کروم (Cr#) و عدد منیزیم (Mg#) کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های لرزولیت‏‏‌ها، به‌ترتیب 41/11 تا50/13 و 54/72 تا 98/77 است. افزون‌براین، در این کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌ها، میزان TiO2از 01/0 تا 1/0 درصدوزنی در نوسان است؛ اما میزان Al2O3 آنها برابربا 98/58 تا 10/57 درصدوزنی است. کرومیت‏‏‌های دونیت‏‏‌ها سرشار از کروم هستند و مقدار Cr# و Mg# در آنها به‌ترتیب برابربا 76/60 تا 81/63 و 69 تا 82/71 است. همچنین، مقدار Al2O3 نیز برابربا 97/18 تا 20/21 درصدوزنی و مقدار TiO2برابربا 15/0 تا 23/0 درصدوزنی متغیر است.

 

 

جدول 1- ترکیب شیمیایی کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های هارزبورژیت‏‏‌های (Hz) مجموعة آبگرم به‌همراه فرمول ساختاری آنها برپایة 32 اتم اکسیژن

Sample No.

E32

E32

E32

E32

E32

E32

E32

E32

E32

E32

E32

E37

E37

E37

TiO2

0.05

0.07

0.04

0.04

0.13

0.07

0.07

0.04

0.0

0.07

0.08

0.07

0.08

0.04

Al2O3

44.16

42.25

47.32

48.52

45.73

43.54

42.77

43.05

41.78

43.28

43.63

50.15

50.30

49.87

V2O3

0.13

0.19

0.15

0.07

0.04

0.15

0.17

0.12

0.13

0.12

0.01

0.11

0.09

0.06

Cr2O3

23.14

21.72

21.63

19.36

20.95

22.60

24.25

22.99

22.78

21.85

22.89

16.79

17.88

24.29

FeO

16.51

16.76

15.11

14.78

13.91

16.38

16.89

15.52

17.10

17.08

16.48

14.59

14.13

14.20

MnO

0.04

0.02

0.04

0.01

0.04

0.05

0.04

0.05

0.05

0.01

0.00

0.01

0.10

0.11

MgO

16.80

17.00

16.38

19.28

18.78

16.20

16.25

17.25

16.83

16.88

17.10

17.69

17.90

17.87

CaO

0.01

0.00

0.01

0.00

0.00

0.00

0.00

0.02

0.00

0.02

0.00

0.00

0.01

0.00

NiO

0.20

0.27

0.20

0.27

0.06

0.23

0.20

0.17

0.20

0.23

0.24

0.33

0.28

0.32

Total

99.96

99.94

99.64

100.08

99.69

99.75

99.99

99.90

99.68

99.64

100.05

99.91

99.71

100.06

Ti

0.01

0.02

0.01

0.00

0.01

0.00

0.01

0.00

0.02

0.00

0.01

0.01

0.00

0.02

Al

1.42

1.41

1.49

1.51

1.45

1.46

1.39

1.41

1.38

1.42

1.41

1.58

1.57

1.59

V

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

Cr

0.50

0.49

0.46

0.39

0.45

0.48

0.54

0.52

0.50

0.50

0.49

0.36

0.36

0.38

Fe2+

0.31

0.30

0.31

0.27

0.23

0.33

0.33

0.29

0.31

0.31

0.28

0.27

0.26

0.25

Fe3+

0.07

0.06

0.04

0.08

0.07

0.05

0.08

0.09

0.10

0.08

0.07

0.05

0.05

0.04

Mn

0.01

0.00

0.02

0.00

0.01

0.00

0.01

0.00

0.00

0.00

0.00

0.02

0.02

0.00

Mg

0.68

0.71

0.66

0.76

0.75

0.68

0.69

0.70

0.71

0.69

0.72

0.70

0.71

0.71

Ni

0.02

0.00

0.01

0.01

0.00

0.00

0.01

0.00

0.00

0.00

0.01

0.00

0.00

0.00

Ca

0.00

0.01

0.02

0.01

0.00

0.01

0.02

0.00

0.01

0.01

0.02

0.01

0.01

0.01

Cr#

25.34

26.67

20.34

23.59

23.44

24.80

27.19

28.04

25.89

25.69

25.89

18.98

19.48

19.70

Mg#

67.36

71.63

67.64

74.50

76.26

69.45

68.30

71.74

70.35

70.43

71.35

71.62

72.39

72.51


جدول 1- ادامه

Sample No.

E37

E37

E37

E37

E37

L3

L3

S4

S4

S4

S4

S4

S4

S4

TiO2

0.05

0.05

0.06

0.04

0.05

0.10

0.06

0.10

0.07

0.13

0.09

0.10

0.08

0.07

Al2O3

50.72

50.70

50.66

48.77

49.52

50.55

49.63

49.72

48.75

49.90

50.11

49.98

49.52

49.58

V2O3

0.10

0.00

0.11

0.05

0.04

0.07

0.07

0.11

0.14

0.11

0.11

0.07

0.12

0.11

Cr2O3

15.57

15.88

15.57

19.54

17.37

15.99

17.88

18.74

19.33

17.77

17.91

17.71

17.55

17.55

FeO

15.59

14.19

14.55

14.30

14.88

14.26

14.64

14.55

15.36

15.77

15.96

15.78

14.98

14.79

MnO

0.01

0.10

0.05

0.06

0.00

0.06

0.05

0.01

0.01

0.01

0.01

0.07

0.06

0.08

MgO

17.99

18.01

18.54

17.93

17.68

18.37

17.87

17.35

16.33

16.52

15.41

15.78

17.58

17.52

CaO

0.01

0.01

0.00

0.01

0.00

0.02

0.00

0.00

0.02

0.02

0.00

0.02

0.00

0.00

NiO

0.31

0.15

0.30

0.33

0.31

0.28

0.25

0.11

0.12

0.18

0.18

0.15

0.15

0.17

Total

99.72

99.48

99.59

99.96

99.76

99.63

100.05

99.42

100.02

100.05

99.78

99.65

99.82

100.04

Ti

0.00

0.01

0.00

0.00

0.00

0.01

0.00

0.00

0.00

0.02

0.00

0.00

0.01

0.00

Al

1.62

1.62

1.58

1.53

1.57

1.61

1.57

1.58

1.56

1.58

1.61

1.60

1.56

1.58

V

0.00

0.00

0.01

0.01

0.00

0.01

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.01

0.01

0.01

Cr

0.34

0.34

0.32

0.40

0.37

0.34

0.38

0.39

0.42

0.37

0.37

0.37

0.36

0.36

Fe2+

0.28

0.26

0.28

0.26

0.28

0.24

0.27

0.29

0.32

0.33

0.35

0.35

0.28

0.28

Fe3+

0.06

0.04

0.07

0.05

0.05

0.055

0.04

0.03

0.01

0.02

0.00

0.02

0.04

0.05

Mn

0.01

0.00

0.01

0.00

0.00

0.01

0.00

0.00

0.01

0.00

0.02

0.00

0.01

0.01

Mg

0.72

0.72

0.70

0.72

0.71

0.72

0.72

0.70

0.65

0.65

0.61

0.65

0.71

0.71

Ni

0.00

0.00

0.01

0.00

0.00

0.00

0.01

0.00

0.00

0.02

0.00

0.00

0.00

0.00

Ca

0.00

0.00

0.01

0.01

0.00

0.00

0.01

0.00

0.02

0.00

0.02

0.02

0.01

0.01

Cr#

17.11

17.09

17.06

21.47

19.01

17.42

19.48

28.00

20.98

19.24

28.04

19.22

19.15

19.32

Mg#

72.44

72.42

72.00

71.01

71.65

70.01

72.18

70.24

66.45

66.93

68.02

67.00

70.93

70.74

 

جدول 2- ترکیب شیمیایی کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های لرزولیت‏‏‌های Lhr)) مجموعة آبگرم به‌همراه فرمول ساختاری آنها برپایة 32 اتم اکسیژن

Sample No.

E27

E27

E27

E27

E27

M46

M46

M46

M46

M46

R33

R33

R33

R33

TiO2

0.05

0.00

0.06

0.05

0.06

0.10

0.10

0.01

0.05

0.06

0.08

0.03

0.08

0.01

Al2O3

55.68

56.24

55.82

55.63

56.15

55.40

55.98

54.98

55.35

56.72

56.98

57.10

54.99

55.35

V2O3

0.07

0.05

0.06

0.05

0.07

0.02

0.03

0.04

0.03

0.03

0.02

0.05

0.07

0.08

Cr2O3

11.81

11.56

12.20

11.80

12.90

12.89

11.98

11.87

11.85

10.89

10.96

11.50

12.72

11.98

FeO

11.67

12.00

11.72

11.74

11.83

13.01

13.02

12.23

12.99

12.97

12.48

12.59

11.90

12.33

MnO

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.06

0.00

0.01

0.00

0.06

0.05

0.00

0.00

0.04

MgO

19.66

19.66

19.28

19.69

19.12

18.39

18.50

20.22

18.98

18.96

19.73

19.45

19.31

20.10

CaO

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

NiO

0.33

0.36

0.38

0.37

0.32

0.28

0.35

0.38

0.33

0.36

0.29

0.27

0.30

0.29

Total

99.28

99.87

99.52

99.33

100.45

100.15

99.95

99.74

99.58

100.05

100.59

100.99

99.37

100.18

Ti

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

Al

1.72

1.73

1.72

1.72

1.72

1.72

1.73

1.69

1.71

1.74

1.74

1.74

1.71

1.70

V

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

Cr

0.24

0.24

0.25

0.24

0.27

0.27

0.25

0.24

0.25

0.22

0.22

0.23

0.26

0.25

Fe2+

0.22

0.23

0.24

0.22

0.25

0.27

0.27

0.20

0.25

0.25

0.23

0.25

0.24

0.21

Fe3+

0.03

0.03

0.02

0.04

0.01

0.01

0.02

0.06

0.04

0.03

0.04

0.03

0.03

0.06

Mn

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

Mg

0.77

0.76

0.75

0.77

0.74

0.72

0.72

0.79

0.74

0.74

0.76

0.75

0.76

0.78

Ni

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

Ca

0.01

0.01

0.01

0.01

0.01

0.01

0.01

0.01

0.01

0.01

0.01

0.01

0.01

0.01

Cr#

12.45

12.11

12.78

12.45

13.35

13.50

12.55

12.65

12.55

11.41

11.42

11.90

13.43

12.67

Mg#

77.45

77.11

76.06

77.62

74.80

72.54

72.89

79.46

74.96

74.43

76.57

75.33

76.25

78.58

جدول 3- ترکیب شیمیایی کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های دونیت‏‏‌ها (Du) و کرومیتیت‏‏‌های همراه آنها (Chr) در مجموعة آبگرم به‌همراه فرمول ساختاری آنها برپایة 32 اتم اکسیژن

Rock type

Du

Chr

Sample No.

S27

S27

S27

S27

S27

S27

S27

S27

S27

TiO2

0.17

0.19

0.20

0.15

0.23

0.18

0.23

0.21

0.18

Al2O3

20.57

21.20

20.95

20.11

19.58

20.21

18.97

20.35

19.35

V2O3

0.20

0.25

0.26

0.30

0.29

0.22

0.21

0.24

0.26

Cr2O3

49.13

48.95

50.01

49.58

49.95

50.03

49.89

49.22

49.30

FeO

14.84

14.15

13.97

14.25

13.84

14.52

14.08

14.01

15.11

MnO

0.01

0.01

0.02

0.03

0.01

0.00

0.01

0.01

0.03

MgO

14.89

14.62

15.93

14.95

15.76

14.82

15.87

15.90

15.98

CaO

0.03

0.00

0.06

0.02

0.00

0.01

0.01

0.01

0.02

NiO

0.15

0.15

0.18

0.15

0.17

0.17

0.15

0.18

0.18

Total

99.99

99.52

101.58

99.54

99.83

100.16

99.42

100.13

100.41

Ti

0.00

0.00

0.00

0.00

0.01

0.00

0.01

0.00

0.00

Al

0.74

0.77

0.74

0.73

0.71

0.73

0.69

0.73

0.69

V

0.00

0.01

0.01

0.01

0.01

0.00

0.00

0.00

0.01

Cr

1.19

1.19

1.18

1.20

1.21

1.21

1.21

1.18

1.18

Fe2+

0.32

0.33

0.29

0.31

0.28

0.32

0.27

0.28

0.27

Fe3+

0.06

0.03

0.06

0.05

0.07

0.05

0.09

0.08

0.11

Mn

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

Mg

0.69

0.68

0.71

0.68

0.72

0.68

0.73

0.72

0.72

Ni

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

0.00

Ca

0.00

0.00

0.01

0.00

0.01

0.01

0.00

0.01

0.01

Cr#

61.56

60.76

61.55

62.31

61.70

62.40

63.81

63.85

63.08

Mg#

69.00

68.87

69.54

68.65

69.32

71.82

71.45

70.32

71.63

 

 

کروم‌اسپینل‏‏‌های پریدوتیت‏‏‌های بررسی‌شده در نمودار Fe3+- Cr- Al (شکل 6) نشان داده شده‏‏‌اند. در این شکل کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌ها از قطب Fe3+ فاصله دارند و به طور کلی، در محدوده‏‏‌های کروم‏‏‌اسپینل و کرومیتیت‏‏‌های Al‌دار جای گرفته‌اند.

از دیدگاه کلی، ترکیب شیمیایی بیشتر کرومیتیت‏‏‌ها، بسته به بافت و چگونگی توزیع دانه‏‏‌های کرومیت نسبت به یکدیگر، تا اندازه‌ای متفاوت است. همچنین، در نمودار Mg# دربرابر #Cr، کروم‌اسپینل‏‏‌های پریدوتیت‏‏‌های ‌منطقة بررسی‌شده در محدوده نوع آلپی و از نوع آلومینیم بالا جای گرفته‌اند (شکل 7- A).

 

 

شکل 6 – ترکیب کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های در سنگ‏‏‌های گوناگون ‌منطقة آبگرم در نمودار سه‏‏‌تایی Cr-Al-Fe3+ (Stevens, 1994) (نماد نمونه‌ها در همة ‌شکل‌ها ‏‏همانند این شکل است)

برپایة شکل 7- B، کروم‌اسپینل‏‏‌های هارزبورژیت‏‏‌ها و لرزولیت‏‏‌های مجموعة بررسی‌شده در محدودة تهی‌شده جای گرفته‏‏‌اند. همچنین، کرومیت‏‏‌های دونیت‏‏‌ها و کرومیتیت‏‏‌ها نیز در بیرون از محدودة بونینیتی و به‌سمت پریدوتیت‏‏‌های تهی‌شده گرایش دارند. بررسی تغییرات TiO2 دربرابر Cr# در کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های ‌منطقة بررسی‌شده (شکل 7- C)، همة نمونه‏‏‌ها در محدود‏ة گوشتة پسمانده یا افیولیتی جای گرفته‏‏‌اند. برپایة تغییرات Cr# دربرابر TiO2 (شکل 7- D)، کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های هارزبورژیت‏‏‌ها ذوب‌بخشی نزدیک به 15 درصد را نشان می‏‏‌دهند و برپایة شکل، حاصل واکنش با مذاب نیستند (Pearce et al., 2000). کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های لرزولیت‏‏‌ها نیز ذوب‌بخشی کمتر از 10 درصد نشان می‏‏‌دهند. برپایة این شکل گمان می‏‏‌رود پیدایش دونیت‏‏‌ها شاید پیامد واکنش هارزبورژیت‏‏‌ها با مذاب‏‏‌های بازالتی باشد.

 

 

 

 

شکل 7- کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های سنگ‏‏‌های گوناگون ‌منطقة آبگرم در: A) نمودار Mg# دربرابر Cr# (Irvine, 1967) (محدوده‏‏‌های سوپراسابداکشن و بونینیتی از Bridge و همکاران (1995) و محدوده‏‏‌های دیگر از Zhou و Bai (1992) هستند)؛ B) نمودار TiO2 دربرابر Cr# (محدودة بونینیت‏‏‌ها و بازالت‏‏‌های رشته‏‏‌کوه‏‏‌های میان‌اقیانوسی برگرفته از Dick و Bullen (1984) و محدوده پریدوتیت‏‏‌های تهی‌شده و بسیار تهی‌شده برگرفته از Jan و Windley (1990)؛ C) نمودار سه‌تایی Cr- Fe3+- Cr (محدوده‏‏‌ها از Jan و Windley (1990) هستند)؛ D) تغییرات TiO2 دربرابر Cr# (Pearce et al., 2000) (=FMM گوشتة مورب بارور؛ IBM= ایزوبونین ماریانا؛ IAT= توله‏‏‌ایت‏‏‌های جزیره‌های کمانی؛ HZ= هارزبورژیت؛ IBM= بونینیت)



بررسی‌های شیمی کانی نیز نشان‌دهندة دو گروه ترکیبی برای اسپینل‏‏‌های مجموعة آبگرم است؛ به‌گونه‌ای‌که در مجموع، مقدار میانگین Cr# کروم‌اسپینل‏‏‌های پریدوتیت‏‏‌های آبگرم (هارزبورژیت‏‏‌ها 22 و لرزولیت‏‏‌ها 51/ 12) و مقدار TiO2 در آنها برابربا 06/0 درصدوزنی است. این کانی‌ها شباهت بسیاری به کروم‌اسپینل‏‏‌های پریدوتیت‏‏‌های آلپی دارند؛ اما کرومیت‏‏‌های دونیت‏‏‌ها و کرومیتیت‏‏‌ها، Cr# بیشتر (33/62) و TiO2 بالاتری دارند (19/0 درصدوزنی) و شبیه کرومیت‏‏‌های سرشار از آلومینیم در برخی افیولیت‏‏‌های دنیا (Arai, 1992) هستند.

 

زمین‏‏‌شیمی و بحث

بررسی‌های پیشین روی گسترش افیولیت‏‏‌ها گویای این بوده‌اند که افیولیت‌ها در صفحه‌های میان‌اقیانوسی گسترش دارند؛ اما بررسی‌هایی که به‌تازگی روی پهنه‏‏‌های اقیانوسی جدید انجام شده‌اند نشان می‏‏‌دهند فرورانش یک فرایند مهم در گسترش افیولیت‏‏‌هاست. این افیولیت‏‏‌ها به عنوان افیولیت‏‏‌های مربوط به منطقه سوپراسابداکشن شناخته می‏‏‌شوند (Jonnalagadda et al., 2019). کاربرد ترکیب اسپینل شاخص خوبی در تعیین ترکیب شیمیایی سنگ میزبان و تعیین جایگاه زمین‌ساختی پریدوتیت‏‏‌هاست (Dick and Bullen, 1984; Arai, 1992; Zhou et al., 2005; Arai et al., 2011; Ahmed et al., 2012; Uysal et al., 2012).

برای تعیین جایگاه زمین‌ساختی پریدوتیت‏‏‌های آبگرم و کرومیتیت‏‏‌های همراه آنها، ترکیب شیمیایی کروم‌اسپینل‏‏‌ها (Mg#، Cr#، Al2O3 و TiO2) به‌کار برده شد. میزان Cr# در کرومیت به‌عنوان شاخص محیط‏‏‌های زمین‌ساختی شناخته می‌شود و این میزان در کرومیت‏‏‌ها تابع تبلور کرومیت است و با کاهش دما کاهش می‏‏‌یابد. مقدار Al2O3 در این کانی با مقدار Cr2O3 نسبت عکس دارد. مقدار TiO2 در اسپینل عموماً کم است و کمتر تحت‌تأثیر تغییرات دما قرار می‏‏‌گیرد. برپایة بررسی‌های Kamenetsky و همکاران (2001)، کرومیت‏‏‌های با میزان کم Cr# و Al2O3 و مقادیر گسترده‏‏‌ای از TiO2 نشان می‏‏‌دهند اینها از یک مذاب با ترکیب MORB متبلور شده‏‏‌اند؛ اما دربرابر کرومیت‏‏‌های با میزان بالای Cr#، نشان‌دهندة تبلور از مذاب‏‏‌هایی با ترکیب بونینینت هستند که نشان از محیط زمین‌ساختی سوپراسابداکشن دارد. مقدار Cr# کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های پریدوتیت‏‏‌های آبیسال 10 تا 50 (Dick and Bullen, 1984) و در پریدوتیت‏‏‌های پهنة سوپراسابداکشن 38 تا 80 است (Parkinson and Pearce, 1998; Pearce et al., 2000). با توجه به میزان Cr# در کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های هارزبورژیت‏‏‌ها و لرزولیت‏‏‌های آبگرم، ترکیب این سنگ‏‏‌ها به پریدوتیت‏‏‌های عمیق نزدیک است. برپایة پیشنهاد Dick و Bullen (1984)، سنگ‏‏‌های لرزولیتی و هارزبورژیتی افیولیت‏‏‌های شاخص (شامل پهنه‏‏‌های پشت‏‏‌کمان)، عدد کروم کمتر از 60 را نشان می‏‏‌دهند؛‌ اما الیوین و کرومیت دونیتی درون و یا نزدیک محدودة روند گوشته‏‏‌ای الیوین– اسپینل قرار می‏‏‌گیرند و سازگار با خاستگاه پهنة سوپراسابداکشن هستند (Karipi et al., 2007). در نمودار Cr# دربرابر TiO2، مقدار TiO2 در کروم‌اسپینل‏‏‌های سنگ‏‏‌های گوناگون بررسی‌شده همانند مجموعه‏‏‌های افیولیتی است (شکل 8- A). در نمودار Al2O3 در برابر TiO2 (شکل 8- B)، کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های هارزبورژیت‏‏‌ها و لرزولیت‏‏‌ها در محدودة پریدوتیت‏‏‌های نوع MORB و کرومیت‏‏‌های دونیت‏‏‌ها و کرومیتیت‏‏‌های همراه با آنها در مرز مشترک میان پریدوتیت‏‏‌های نوع MORB و منطقه بالای فرورانش جای گرفته‏‏‌اند. بررسی نمونه‏‏‌ها در نمودار Cr# دربرابر Mg# (شکل 7- A) ترکیب کرومیت‏‏‌های دونیت‏‏‌ها و کرومیتیت‏‏‌های همراه با آنها را در محدودة منطقة بالای فرورانش نشان می‌دهد. کروم ‏‏‌اسپینل‏‏‌های هارزبورژیت‏‏‌ها و لرزولیت‏‏‌ها نیز در خارج از این محدوده جای گرفته‏‏‌اند. همچنین، در نمودار Mg# دربرابر Cr# (شکل 8- C)، ترکیب کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های سنگ‏‏‌های بررسی‌شده محدودة پریدوتیت‏‏‌های آبیسال را برای آنها نشان می‏‏‌دهد.

 

 

 

 

شکل 8- کرومیت‏‏‌هایِ سنگ‏‏‌های گوناگون مجموعة آبگرم در: A) نمودار Cr# دربرابر TiO2 (Bonavia et al., 1993)؛ B) نمودار Al2O3 دربرابر TiO2 (Kamenetsky et al., 2001)؛ C) نمودار تغییرات Mg# دربرابر Cr# (Uysal et al., 2016)

 

 

هارزبورژیت‏‏‌هایی که دچار درجاتی از ذوب‏‏‌بخشی شده‏‏‌اند و مقدار Cr# در اسپینل‏‏‌های آنها نزدیک به 5/0 است، میزبان خوبی برای کرومیت‏‏‌های عدسی‌شکل (podiform) و دونیت‏‏‌های همراه آنها هستند (Arai, 1992). این هارزبورژیت‏‏‌ها در پهنه‏‏‌های زمین‌ساختی گوناگونی مانند گوشتة زیر کف اقیاموس و یا در ریفت‏‏‌های قاره‏‏‌ای یافت می‏‏‌شوند. همچنین، به فراوانی در مناطق کمان و نواحی وابسته به آنها (مانند: پهنة پیش‌کمان و نیز پهنه‏‏‌های پشت‏‏‌کمان) نیز یافت شوند (Arai, 1994a, 1994b)؛ به‌ویژه در منطقه پشت‏‏‌کمان، هارزبورژیت‏‏‌ها، سنگ‏‏‌های غالب هستند.

بررسی‌های مختلف روی مجموعه‏‏‌های الترامافیک مشابه در جنوب ایران نشان داده‌اند برخی از این مجموعه‏‌ها بخشی از سیستم پشت‌کمان هستند و شواهد کانی‏‏‌شناسی در این بررسی نیز این نکته را تایید می‌کنند. ازاین‌رو، می‌توان گفت مجموعة آبگرم نیز به چنین محیط زمین‌ساختی تعلق دارد. در این محیط‏‏‌ها، دو نوع ذخیرة کرومیتیتی دیده می‌شود. یکی، ذخایر کرومیتیتی سرشار از کروم و دیگری، ذخایر کرومیتیتی سرشار از آلومینیم. انواع سرشار از کروم را پیامد واکنش مذاب‏‏‌های توله‌ایتی جزیره‌های کمانی (Island Arc Tholeiites یا IAT) با پریدوتیت‏‏‌های گوشته‏‏‌ای می‏‏‌دانند که ترکیب‌شان به بونینیت‏‏‌ها نزدیک است. انواع سرشار از آلومینیم در پی واکنش بازالت‏‏‌های پشت‌کمان (Back-arc Basin Basalts) با پریدوتیت‏‏‌ها پدید می‌آیند (Arai, 1992).

مقایسه کرومیت‏‏‌های ذخایر کرومیتی مجموعة آبگرم با مجموعه‏‏‌های مشابه، این ذخایر را در ردة کرومیتیت‏‏‌های سرشار از آلومینیم جای می‏‏‌دهد. ازآنجایی‌که این ذخایر، با دونیت‏‏‌ها و هارژبورژیت‏‏‌ها در مجموعة آبگرم وابستگی دارند، هارژبورژیت‏‏‌ها و لرزولیت‏‏‌های آبگرم سنگ‏‏‌های تفاله‌ای هستند که دچار درجاتی از ذوب‌بخشی شده‏‏‌اند. ترکیب شیمیایی و بافت کروم‏‏‌اسپینل‏‏‌های پراکنده در آنها، نشان‌دهندة این پدیده است. دونیت‏‏‌ها و کرومیتیت‏‏‌های این مجموعه نیز چه‌بسا در پی تراوش مذاب‌های بازیک و واکنش آنها با پریدوتیت‏‏‌ها پدید آمده‌اند.

ازآنجایی‌که این پدیده‏‏‌ها در مناطق بالای پهنة فرورانش و در پهنه‏‏‌های پشت‏‏‌کمان رخ می‏‏‌دهند و نمودارهای شناسایی پهنة زمین‌ساختی (شکل‌های 7- A و 8 – B) نیز چنین محیطی را برای مجموعة آبگرم نشان می‌دهند، پس شاید مجموعة آبگرم نیز به این محیط زمین‌ساختی تعلق دارد.

 

برداشت

پریدوتیت‏‏‌های ‌مجموعة الترامافیک آبگرم، شواهد صحرایی و سنگ‏‏‌نگاری متفاوتی (مانند: جهت‌یافتگی کانی‌ها، تبلور دوباره، وجود تیغه‏‏‌های جدایشی کلینوپیروکسن در ارتوپیروکسن و نسل‏‏‌های گوناگونی از کانی‌ها) را در خود ثبت کرده‏‏‌اند که نشان می‏‏‌دهند این سنگ‏‏‌ها نخست دچار دگرریختی‏‏‌های دما و فشار بالایی در گوشتة بالایی شده‏‏‌اند و سپس در شرایط پوسته‏‏‌ای به تعادل دوباره رسیده‏‏‌اند. بررسی شیمی کروم‌اسپینل و کرومیت‏‏‌های انواع سنگ‏‏‌های ‌مجموعة الترامافیک آبگرم نشان‌دهندة شباهت ترکیبی آنها به کانی‌های پریدوتیت‏‏‌های پشت‌کمان است. همچنین، کم‌بودن نسبی میزان Cr#، همچنین، غنی‌بودن کرومیتیت‏‏‌ها از Al2O3 و فقیر‌بودن آنها از Cr2O3 (نسبت به انواع کرومیتیت‏‏‌های پدیدآمده از بونینیت‏‏‌ها) نشان می‌دهد این ذخایر چه‌بسا در پی تراوش مذاب‌های بازالتی پهنه‏‏‌های پشت‏‏‌کمان با پریدوتیت‏‏‌های گوشته‏‏‌ای پدید آمده‌اند؛ اما هارزبورژیت‏‏‌ها و لرزولیت‏‏‌ها، سنگ‏‏‌های تفاله‏‏‌ای هستند که دچار درجاتی از ذوب‌بخشی شده‏‏‌اند. با توجه به یافته‌های به‌دست‌آمده، ‌مجموعة الترامافیک آبگرم شاید در پهنه‌ای پشت‌کمانی، در بالای منطقه فرورانش نئوتتیس پدید آمده است.

سپاس‌گزاری

نگارندگان مقاله از تلاش‌های پروفسور Ferdinando Bosi و Cristina Perinelli از اساتید بخش زمین‏‏‌شناسی دانشگاه Sapienza (رم- ایتالیا) که زمینة انجام تجزیه‏‏‌های میکروپروب این پژوهش را فراهم کرده‏‏‌اند صمیمانه سپاس‌گزاری کنند.

 
Ahmadipour, H. (2014) Petrological evolution of the upper mantle beneath the southern Sanandaj-Sirjan Zone: Evidence from Kuhshah peridotite massif, southeast Iran. Journal of Sciences, Islamic Republic of Iran 25(1): 35-49.
Ahmed, A. H. (2013) Highly depleted harzburgite-dunite-chromitite complexes from the Neoproterozoic ophiolite, south Eastern Desert, Egypt: a possible recycled upper mantle lithosphere. Precambrian Research 233: 173–192. DOI: 10.1016/j.precamres.2013.05.001
Ahmed, A. H., Harbi, H. M. and Habtoor A. M. (2012) Compositional variations and tectonic settings of podiform chromitites and associated ultramafic rocks of the Neoproterozoic ophiolite at Wadi Al Hwanet, northwestern Saudi Arabia. Journal of Asian Earth Sciences 56: 118–134. DOI: 10.1016/j.jseaes.2012.05.002
Arai, S. (1992) Chemistry of chromian spinel in volcanic rocks as a potential guide to magma chemistry. Mineralogical Magazine 56(383): 173-184. DOI: 10.1180/minmag.1992.056.383.04
Arai, S. (1994a) Characterization of spinel peridotites by olivine-spinel compositional relationships: review and interpretation. Chemical Geology 113 (3-4): 191-204. DOI: 10.1016/0009-2541 (94)90066-3
Arai, S. (1994b) Compositional variation of olivine chromian spinel in Mg-rich magmas as a guide to their residual spinel peridotites. Journal of Volcanology and Geothermal Research 59(4): 279-293. DOI: 10.1016/0377-0273 (94)90083-3
Arai, S., Okamura, H., Kadoshima, K., Tanaka, C., Suzuki, K. and Ishimaru, S. (2011) Chemical characteristics of chromian spinel in plutonic rocks: Implications for deep magma processes and discrimination of tectonic setting. Island Arc 20(1): 125–137. DOI: 10.1111/j.1440-1738.2010.00747.x
Barth, M. G., Mason, P. R. D., Davis, G. R., Dijkstra, A. H. and Drury, M. R. (2003) Geochemistry of the othris ophiolite, Greecei evidence for refertilization? Journal of Petrology 44(10): 1757- 1785. DOI: 10.1093/petrology/egg058
Bonavia, F. F., Diella, V. and Ferrario, A. (1993) Precambrian podiform chromitites from Kenticha Hill, southem Ethiopia. Economic Geology 88(1): 198-202. DOI: 10.2113/gsecongeo.88.1.198
Coleman, R. G. (1977) Ophiolites-ancient oceanic lithosphere (Minerals and Rocks). Springer-Verlag Berlin Heidelberg, Germany. DOI: 10.1007/978-3-642-66673-5
Dick, H. J. B. and Bullen, T. (1984) Chrome spinel as a petrogenetic indicator in abyssal and alpine-type peridotites and spatially associated lavas. Contributions to Mineralogy and Petrology 86(1): 54–76. DOI: 10.1007/BF00373711
Escuder-Viruete, J. and Baumgartner, P. O. (2014) Structural evolution and deformation kinematics of a subduction-related serpentinite-matrix mélange, Santa Elena peninsula, northwest Costa Rica. Journal of Structural Geology 66: 356-381. DOI: 10.1016/j.jsg.2014.06.003.
Ghazi, J. M., Moazzen, M., Rahgoshay, M. and Shafaii Moghadam, H. (2010) Mineral chemical composition and geodynamic significance of peridotites from Nain ophiolite, Central Iran. Journal of Geodynamics 49(5): 261-270. DOI: 10.1016/j.jog.2010.01.004
Irvine, T. N. (1965) Chromian spinel as a petrogenetic indicator. Part I. Theory, Canadian Journal of Earth Science 2(6): 648-672. DOI: 10.1139/e65-046
Jan, M. Q. and Windley, B. F. (1990) Chromian spinel-silicate chemistry in ultramafic rocks of the Jijal complex, Northwest Pakistan, Journal of Petrology 31(3): 667-715. DOI: 10.1093/petrology/31.3.667
Jonnalagadda, M. K., Karmalkar, N. R., Benoit, M., Gregoire, M., Duraiswami, R. A., Harshe, S. and Kamble, S. (2019) Compositional variations of chromian spinels from peridotites of the Spontang ophiolite complex, Ladakh, NW Himalayas, India: petrogenetic implications. Geosciences Journal 23(6): 895-915. DOI: 10.1007/s12303-019-0001-3
Kamenetsky, V. S., Crawford, A. J. and Meffre, S. (2001) Factors controlling chemistry of magmatic spinel: an empirical study of associated olivine, Cr-spinel and melt inclusions from primitive rocks. Journal of Petrology 42(4): 655-671. DOI: 10.1093/petrology/42.4.655
Karipi, S., Tsikouras, B., Hatzipanagiotou, K. and Grammatikopoulos, T. A. (2007) Petrogenetic significance of spinel-group minerals from the ultramafic rocks of the Iti and Kallidromon ophiolites (Central Greece). Lithos 99(1-2): 136- 149. DOI: 10.1016/j.lithos.2007.06.005
Khalatbari Jafari, M., Babaie, H. A. and Moslempour, M. E. (2016) Mid-ocean-ridge to suprasubduction geochemical transition in the hypabyssal and extrusive sequences of major Upper Cretaceous ophiolites of Iran. In: Tectonic Evolution, Collision, and Seismicity of Southwest Asia: In honor of Manuel Berberian’s Forty-Five Years of Research Contributions. (Ed. Sorkhabi, R.) Special Paper 525: 229–289. Geological Society of America, US.
Khanchuk, A. I., Kemkin, I. V. and Kruk, N. N. (2016) The Sikhote-Alin orogenic belt, Russian South East: Terranes and the formation of continental lithosphere based on geological and isotopic data. Journal of Asian Earth Sciences 120: 117-138. DOI: 10.1016/j.jseaes.2015.10.023
Mercier J. C. C. and Nicolas, A. (1975) Textural and fabrics of upper mantle peridotites as illustrated by xenolithes from basalts. Journal of Petrology 16(1): 454-487. DOI: 10.1093/petrology/16.1.454
Mohammadi, M. H., Ahmadipour, H. and Moradian A. (2018) Origin of Lherzolitic Peridotites in Ab-Bid Ultramafic Complex (Hormozgan Province): Products of Mantle Metasomatism or Partial Melting Processes? Journal of Sciences, Islamic Republic of Iran 29(1): 53-65. DOI: 10.22059/jsciences.2018.64794
Parkinson, I. J. and Pearce, J. A. (1998) Peridotites from Izu-Bonin-Mariana forearc (ODP Leg 125): evidence for mantle melting and melt-mantle interaction in a suprasubduction zone setting. Journal of Petrology 39 (9): 1577–1618. DOI: 10.1093/petroj/39.9.1577
Pearce, J. A., Barker, P. F., Edward, S. J., Parkinson, I. J. and Leat, P. T. (2000) Geochemistry and tectonic significance of peridotites from the South Sandwich arc-basin systems, south Atlantic. Contributions to Mineralogy and Petrology 139(1): 36–53. DOI: 10.1007/s004100050572
Peighambari, S., Uysal, I., Stosch, H. G., Ahmadipour, H. and Heidarian, H. (2016) Genesis and Tectonic Setting of Ophiolitic Chromitites from the Dehsheikh Ultramafic Complex (Kerman, Southeastern Iran): Inferences from Platinum-Group Elements and Chromite Compositions. Ore Geology Reviews 74: 39-51. DOI: 10.1016/j.oregeorev.2015.10.032
Pessagno, E. A. Jr., Ghazi, A. M., Kaiminia, M., Duncan, R. A., and Hassanipak, A. A. (2005) Tectonostratigraphy of the Khoy complex, northwestern Iran. Stratigraphy 2(1): 49-63.
Rajabi, S. and Torabi, G. (2012) Petrology of mantle peridotites and volcanic rocks of the narrowest Mesozoic ophiolitic zone from Central Iran (Surk area, Yazd province). Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie-Abhandlungen 265(1): 49-78. DOI: 10.1127/0077-7749/2012/0245
Sabzehei, M., Berberian, M., Alavi – Tehrani, N., Houshmandzadeh, A., Nougole-Sadat, M. A. A. and Majidi, B. (1994) Geological quadrangle map of Iran. Geological Survey of Iran, Tehran, Iran.
Sahandi, M. R., Azizian, H., Nazemzade, M., Navazi, M. and Atapour, H. (2007) level orzueiyeh Geological Map 1:100000. Series 7346, Geological Survey and Mineral exploration of Iran, Tehran, Iran.
Shafaii Moghadam, H. and Stern, R. J. (2014) Ophiolites of Iran: keys to understanding the tectonic evolution of SW Asia: (I) Paleozoic ophiolites. Journal of Asian Earth Science 91: 19-38. DOI: 10.1016/j.jseaes.2014.04.008
Shafaii Moghadam, H. and Stern, R. J. (2015) Ophiolites of Iran: keys to understanding the tectonic evolution of SW Asia: (II) Mesozoic ophiolites. Journal of Asian Earth Science 100: 31-59. DOI: 10.1016/j.jseaes.2014.12.016
Shahabpour, J. (2005) Tectonic evolution of the orogenic belt in the region located between Kerman and Neyriz. Journal of Asian Earth Science 24(4): 405–417. DOI: 10.1016/j.jseaes.2003.11.007
Shirdashtzadeh, N., Torabi, G. and Samadi, R. (2017) Petrography and mineral chemistry of metamorphosed mantle peridotites of Nain Ophiolite (Central Iran). Journal of Economic Geology 9(1): 57–72 (in Persian with English abstract). DOI: 10.22067/econg.v9i1.40728
Stevens, R. E. (1994) Composition of some chromites of the western Hemisphere. American Mineralogist 9(1-2): 1-34.
Uysal, I., Ersoy, E. Y., Dilek, Y., Kapsiotis, A. and Sarifakioglu, E. (2016) Multiple episodes of partial melting, depletion, metasomatism and enrichment processes recorded in the heterogeneous upper mantle sequence of the Neotethyan Eldivan ophiolithe (Turkey). Lithos 246: 228- 245. DOI: 10.1016/j.lithos.2016.01.004
Uysal, I., Ersoy, E. Y., Karsli, O., Dilek, Y., Burthan Sadiklar, M., Ottley, C. J., Tiepolo, M. and Meisel, T. (2012)Coexistence of abyssal and ultra-depleted SSZ type mantle peridotites in a neo-Tethyan ophiolite in SW Turkey: constraints from mineral composition, whole-rock geochemistry (major-rare-REE-PGE), and Re-Os isotope systematics. Lithos 132: 50–69. DOI: 10.1016/j.lithos.2011.11.009
Uysal, I., Kaliwoda, M., Karsli, O., Tarkian, M., Sadiklar, M.B. and Ottley, C.J. (2007) Compositional variations as a result of partial melting and malt-peridotite interaction in an Upper mantle section from the Ortaca area, Southwestern Turkey. The Canadian Mineralogist 45(6):1471-1493. DOI: 10.3749/canmin.45.6.1471
Zhou, M. F. and Bai, W. J. (1992) Chromite deposits in China and their origin, Mineralium Deposita 27(3): 192-199. DOI: 10.1007/BF00202542
Zhou, M. F., Robinson, P. T., Lesher, C. M., Keays, R. R., Zhang, C. J. and Malpas, J. (2005) Geochemistry, petrogenesis, and metallogenesis of the Panzhihua gabbroic layered intrusion and associated Fe- Ti- V- oxide deposits, Sichuan Province, SW China. Journal of Petrology 46(11): 2253- 2280. DOI: 10.1093/petrology/egi054